osmann
12-08-2011, 17:09
çocukluk yıllarımı düşündükçe içimi büyük bir mutluluk kaplar...çok güzel bir çocukluk yaşadım diyebilirim...yamalı pantolonumu sönükte olsa iyi hatırlarım...hemde kırmızı renkte idi. (o zamanlar yırtıldığında elbiseye yama yapılırdı.atılmazdı...şayet yırtık büyükse şort oluverirdi...) annemin rengarenk ördüğü yeleğimide... birde yorganım vardı üzerinde kedi resimleri olan...yağmurlu havalarda dışarıya çıkmamışsam akşama kadar kedilerle konuşurmuşum...konu komşularıda hatırlıyorum...hatta bazı hayatta olanlarla hala görüşürüz...ailem gibidirler... (allah uzun ömürler versin hepsine) yedikulede doğup büyüdüm...yedikulenin yerlilerini iyi tanırım. 10-15 yıl önce taşınanları pek tanımam...
derken askere gidişimi ve gelişimi. enteresandır askerden geldikten sonraki 20 li yaşlarımı hiç hatırlamıyorum...(20-28 arası)nasıl geçti habersiz desem yeridir...o kadarmı hızlı geçer hayret...
son 10 yıldır hayatımda evlilik dışında önemli hiç bir değişiklik olmadı. evleneli 7 yıl oldu. arada bir işsiz kaldım. tekrar bir işe başladım.
sabah işe gittim. akşam eve geldim. hafta sonları izinliyim...
cuma akşamları annemlere gideriz...fix tir değişmez...buna ablam ve kardeşimde iştirak eder, beraber olmak büyük farklılık...hoşuma gider cuma akşamları...
hafta sonu cumartesi akraba ziyareti olur genelde yada bazen sıkıla mıkıla çıkılıp dolaşılır, şayet iç işleri bakanı baskın çıkmışsa...yoksa evde yatışa geçiş başlar..pazar günü bir yere çıkmam..yatışa devam... en sevdiğim yatıştır. bıkmadan 1 hafta yatarım herhalde. trafikten çok sıkıldım.şehir kalabalığından, gürültüsünden, havasından, işinden...illallah dedim artık. emekli olunca bir dakika durmayacağım istanbulda...
evlendiğim zaman hayatım biraz değişti. çok değil. renklendimi ne? farklı akrabalar edindik...tanımadığım insanlarla akraba kardeş olduk. huyunu suyunu aldık...eee birazda biz verdik. derken buda sıradanlaştı.
hanımla iyi anlaşırız...allah bozmasın severiz birbirimizi...çok istememize rağmen çocuğumuz olmadı. artık bu yaştan sonrada istemem derken, çocuk yola çıktı. 8 aylık. 1 ay sonra doğacak kısmet ise... şimdi bile içimde pek bir heyecan yok...yolcu geldikten sonra göreceğiz bakalım acaba eskisi gibi monotonmu olacak yoksa hayatımızı değiştirecekmi?
selametle...
derken askere gidişimi ve gelişimi. enteresandır askerden geldikten sonraki 20 li yaşlarımı hiç hatırlamıyorum...(20-28 arası)nasıl geçti habersiz desem yeridir...o kadarmı hızlı geçer hayret...
son 10 yıldır hayatımda evlilik dışında önemli hiç bir değişiklik olmadı. evleneli 7 yıl oldu. arada bir işsiz kaldım. tekrar bir işe başladım.
sabah işe gittim. akşam eve geldim. hafta sonları izinliyim...
cuma akşamları annemlere gideriz...fix tir değişmez...buna ablam ve kardeşimde iştirak eder, beraber olmak büyük farklılık...hoşuma gider cuma akşamları...
hafta sonu cumartesi akraba ziyareti olur genelde yada bazen sıkıla mıkıla çıkılıp dolaşılır, şayet iç işleri bakanı baskın çıkmışsa...yoksa evde yatışa geçiş başlar..pazar günü bir yere çıkmam..yatışa devam... en sevdiğim yatıştır. bıkmadan 1 hafta yatarım herhalde. trafikten çok sıkıldım.şehir kalabalığından, gürültüsünden, havasından, işinden...illallah dedim artık. emekli olunca bir dakika durmayacağım istanbulda...
evlendiğim zaman hayatım biraz değişti. çok değil. renklendimi ne? farklı akrabalar edindik...tanımadığım insanlarla akraba kardeş olduk. huyunu suyunu aldık...eee birazda biz verdik. derken buda sıradanlaştı.
hanımla iyi anlaşırız...allah bozmasın severiz birbirimizi...çok istememize rağmen çocuğumuz olmadı. artık bu yaştan sonrada istemem derken, çocuk yola çıktı. 8 aylık. 1 ay sonra doğacak kısmet ise... şimdi bile içimde pek bir heyecan yok...yolcu geldikten sonra göreceğiz bakalım acaba eskisi gibi monotonmu olacak yoksa hayatımızı değiştirecekmi?
selametle...