davutkorucu
16-04-2007, 10:10
SENİ BEN "ELLERİN OLSUN" DİYE Mİ SEVDİM
Genç ve yakışıklıdır, askerden yeni dönmüş tekrar eski işinde çalışmaya başlamıştır. Hayati sevmekte ve ileriye daima umutla bakmaktadır. Bir gün evinden çıkıp ise giderken bir evin penceresinde genç bir kız gözüne ilişir. Birden afallar. Aman Allahım o ne güzellik. Masum bir yüz, kalem kaslar, badem gözler, lepiska saçlar sanki Allah bu kızı özene bezene yaratmış. Birden içinde bir şeyler kıpırdar ve yıldırım aşkı bu olsa gerek diye düşünür. Bütün gün boyunca kızın hayali gözlerinin önünden gitmez ve akşamı iple çeker. Aksam eve dönerken kız yine pencerededir ve manalı manalı kendisine bakmaktadır. Belli ki kız da kendisine karşı bir şeyler hissetmektedir. O gece sabaha kadar kızın hayali ile yatağında bir sağa bir sola döner ve gözüne uyku girmez. Ertesi gün kararını vermiştir. Bu dünya güzeli kızla muhakkak tanışmalıdır. Bütün cesaretini toplayıp kızın bulunduğu evin dibine yanaşır ve kendisini takdim ederek telefon numarasını verir ve aramasını ister. Kız gecikmeden arar kendisini ve uzun uzun konuşurlar, birbirlerini tanırlar. Bir süre devam eden ve karşılıklı sevgi sözcüklerinin çokça söylendiği telefon görüşmelerinden sonra nihayet son sözünü söyler ve "benimle evlenir misin?" der. İşte o anda kızın konuşması birden değişir ve hüzünlü bir sesle
- "Bu imkânsız, zira doğuştan benim ellerim yoktur" der.
Oğlan ne söyleyeceğini şaşırmıştır, biran sessizce durur ve
- "Olsun ben yine de seninle evlenmek istiyorum, zira ben senin yüz güzelliğinden ziyade ruhunun güzelliğini sevdim" der. Kız ummadığı bu cevap karşısında gözyaşlarını tutamaz ve oğlanın gösterdiği bu fedakârlıktan ötürü hüngür hüngür ağlamaya baslar. Artik telefon görüşmeleri daha bir bambaşkadır ve Leyla ile Mecnun misali birbirlerini çılgınca sevdiklerini sıkça tekrarlarlar. İşte artik mucize başlamıştır.
Kız bir gün uykudan uyandığında ellerinin yavaş yavaş oluştuğunu görür. Bu sevginin bir mucizesidir. Kısa zamanda eller tamamen oluşur ve normal hale gelir. Bunu artik sevgilisine açıklama zamanı gelmiştir. O gün oğlan isten dönerken pencerede bekler ve tam önünden geçerken coşkulu bir şekilde oğlana seslenir ve pencereden yeni oluşan ellerini göstererek
- "Bak sevgilim aşkımızın kuvvetinden bir mucize oldu ve ellerim çıktı" der.
İşte o anda birden oğlanın yüz ifadesi değişir ve dudaklarından su şarkının kelimeleri
dökülür.
SENİ BEN "ELLERİN OLSUN" DİYE Mİ SEVDİM
Genç ve yakışıklıdır, askerden yeni dönmüş tekrar eski işinde çalışmaya başlamıştır. Hayati sevmekte ve ileriye daima umutla bakmaktadır. Bir gün evinden çıkıp ise giderken bir evin penceresinde genç bir kız gözüne ilişir. Birden afallar. Aman Allahım o ne güzellik. Masum bir yüz, kalem kaslar, badem gözler, lepiska saçlar sanki Allah bu kızı özene bezene yaratmış. Birden içinde bir şeyler kıpırdar ve yıldırım aşkı bu olsa gerek diye düşünür. Bütün gün boyunca kızın hayali gözlerinin önünden gitmez ve akşamı iple çeker. Aksam eve dönerken kız yine pencerededir ve manalı manalı kendisine bakmaktadır. Belli ki kız da kendisine karşı bir şeyler hissetmektedir. O gece sabaha kadar kızın hayali ile yatağında bir sağa bir sola döner ve gözüne uyku girmez. Ertesi gün kararını vermiştir. Bu dünya güzeli kızla muhakkak tanışmalıdır. Bütün cesaretini toplayıp kızın bulunduğu evin dibine yanaşır ve kendisini takdim ederek telefon numarasını verir ve aramasını ister. Kız gecikmeden arar kendisini ve uzun uzun konuşurlar, birbirlerini tanırlar. Bir süre devam eden ve karşılıklı sevgi sözcüklerinin çokça söylendiği telefon görüşmelerinden sonra nihayet son sözünü söyler ve "benimle evlenir misin?" der. İşte o anda kızın konuşması birden değişir ve hüzünlü bir sesle
- "Bu imkânsız, zira doğuştan benim ellerim yoktur" der.
Oğlan ne söyleyeceğini şaşırmıştır, biran sessizce durur ve
- "Olsun ben yine de seninle evlenmek istiyorum, zira ben senin yüz güzelliğinden ziyade ruhunun güzelliğini sevdim" der. Kız ummadığı bu cevap karşısında gözyaşlarını tutamaz ve oğlanın gösterdiği bu fedakârlıktan ötürü hüngür hüngür ağlamaya baslar. Artik telefon görüşmeleri daha bir bambaşkadır ve Leyla ile Mecnun misali birbirlerini çılgınca sevdiklerini sıkça tekrarlarlar. İşte artik mucize başlamıştır.
Kız bir gün uykudan uyandığında ellerinin yavaş yavaş oluştuğunu görür. Bu sevginin bir mucizesidir. Kısa zamanda eller tamamen oluşur ve normal hale gelir. Bunu artik sevgilisine açıklama zamanı gelmiştir. O gün oğlan isten dönerken pencerede bekler ve tam önünden geçerken coşkulu bir şekilde oğlana seslenir ve pencereden yeni oluşan ellerini göstererek
- "Bak sevgilim aşkımızın kuvvetinden bir mucize oldu ve ellerim çıktı" der.
İşte o anda birden oğlanın yüz ifadesi değişir ve dudaklarından su şarkının kelimeleri
dökülür.
SENİ BEN "ELLERİN OLSUN" DİYE Mİ SEVDİM