DEJAVU®42
22-04-2007, 19:35
Avrupa'da yarı finale yükselen ilk Türk takımı olan Göztepe, amatör kümeye düştü.
22.04.2007
Bir güneş gibi doğmuştu 1925’te İzmir’in üzerine... Altay’dan kopma bir grup insanın bir araya gelerek Türk futboluna kazandırdığı Göztepe, kısa zamanda büyük başarılara imza attı. 1949’da Gençlerbirliği ve Beşiktaş’ı saf dışı bırakarak Türkiye Amatör Takımlar şampiyonu oldu. 1959’da kurulan Profesyonel 1.Lig’e alındı. İki kez Türkiye Kupasını İzmir’e getirdi.
Artık yurt içindeki başarılar da yetmiyordu Sarı-Kırmızılılar’a... Adnan Süvari komutasındaki Göz Göz, Ali’li, Fevzi’li, Gürsel’li, Nevzat’lı kadrosuyla Avrupa’da da destan yazmaya başladı. Atletico Madrid’e üç gol atan Göztepe, Fuar Şehirleri Kupası’nda (UEFA) adını yarı finale yazdıran ilk Türk kulübü olarak tarihe geçti. Türkiye 1.Ligi’nde 25 sezon geçirdi. 1981-82 sezonunda İkinci Lig’e düştü. 18 yıl mücadele ettiği 2. Lig’den 1999’da 1. Lig’e taşınırken İzmir o gece uyumadı.
Onbinler sokağa döküldü... Güzelyalı sahili kilitlendi, o muhteşem geceyi kutladı. Ama temelsiz bir yapı üzerine kurulan Sarı-Kırmızılılar zafer sarhoşluğu içerisinde 1. Lig’de fazla yaşayamadı. Kara bulutlar kulübün üzerini kapladı. 2002-2003’te Lig A’ya indi. Yanlışlar sürdü, efsane kendini maratonun sonunda Lig B’de buldu. Tarihi çınar günden güne erirken, iç çekişmeler, kıskançlıklar, ‘Ben bilirim’ ukalalığı yaraya merhem olamadı. Ve Göztepe Üçüncü Lig’le tanıştı.
Geçtiğimiz sezon amatörlüğün kapısından dönüldü. Borçlar nedeniyle kulübün eli kolu bağlandı. Transfer yasağı nedeniyle hiçbir takviye yapılamadı. Daha düne kadar halı sahada top koşturan gencecik fidanlar, zorunlu olarak arenaya sürüldü. Mahkeme kapılarında çare arandı. Ama kanser vücudun her yerini sarmıştı artık.
Ve dün...
Aliağa Belediye maçı bir umuttu. Her hastanın umudu gibi... Ve 90 dakikanın sonunda o umut da bitti. Alsancak Stadı’na gelen binlerce Sarı-Kırmızılı, Göztepe’yi İzmir’de son kez Profesyonel Lig’de gördü. Kimi öfkeli, kendilerini bu duruma getirenlere isyan ediyordu... Kimi gözyaşları içinde bir çınarın devrilmesine tanıklık ediyordu.
22.04.2007
Bir güneş gibi doğmuştu 1925’te İzmir’in üzerine... Altay’dan kopma bir grup insanın bir araya gelerek Türk futboluna kazandırdığı Göztepe, kısa zamanda büyük başarılara imza attı. 1949’da Gençlerbirliği ve Beşiktaş’ı saf dışı bırakarak Türkiye Amatör Takımlar şampiyonu oldu. 1959’da kurulan Profesyonel 1.Lig’e alındı. İki kez Türkiye Kupasını İzmir’e getirdi.
Artık yurt içindeki başarılar da yetmiyordu Sarı-Kırmızılılar’a... Adnan Süvari komutasındaki Göz Göz, Ali’li, Fevzi’li, Gürsel’li, Nevzat’lı kadrosuyla Avrupa’da da destan yazmaya başladı. Atletico Madrid’e üç gol atan Göztepe, Fuar Şehirleri Kupası’nda (UEFA) adını yarı finale yazdıran ilk Türk kulübü olarak tarihe geçti. Türkiye 1.Ligi’nde 25 sezon geçirdi. 1981-82 sezonunda İkinci Lig’e düştü. 18 yıl mücadele ettiği 2. Lig’den 1999’da 1. Lig’e taşınırken İzmir o gece uyumadı.
Onbinler sokağa döküldü... Güzelyalı sahili kilitlendi, o muhteşem geceyi kutladı. Ama temelsiz bir yapı üzerine kurulan Sarı-Kırmızılılar zafer sarhoşluğu içerisinde 1. Lig’de fazla yaşayamadı. Kara bulutlar kulübün üzerini kapladı. 2002-2003’te Lig A’ya indi. Yanlışlar sürdü, efsane kendini maratonun sonunda Lig B’de buldu. Tarihi çınar günden güne erirken, iç çekişmeler, kıskançlıklar, ‘Ben bilirim’ ukalalığı yaraya merhem olamadı. Ve Göztepe Üçüncü Lig’le tanıştı.
Geçtiğimiz sezon amatörlüğün kapısından dönüldü. Borçlar nedeniyle kulübün eli kolu bağlandı. Transfer yasağı nedeniyle hiçbir takviye yapılamadı. Daha düne kadar halı sahada top koşturan gencecik fidanlar, zorunlu olarak arenaya sürüldü. Mahkeme kapılarında çare arandı. Ama kanser vücudun her yerini sarmıştı artık.
Ve dün...
Aliağa Belediye maçı bir umuttu. Her hastanın umudu gibi... Ve 90 dakikanın sonunda o umut da bitti. Alsancak Stadı’na gelen binlerce Sarı-Kırmızılı, Göztepe’yi İzmir’de son kez Profesyonel Lig’de gördü. Kimi öfkeli, kendilerini bu duruma getirenlere isyan ediyordu... Kimi gözyaşları içinde bir çınarın devrilmesine tanıklık ediyordu.