osmann
15-11-2007, 18:37
BİRİNCİ SAHNE: Bir depremolog demeç veriyor. Beklenen zelzeleden hemen sonra Marmara denizinde yüksekliği beş metreye ulaşacak tsunami dalgaları oluşacağını, bunların Eminönü’ndeki rıhtımlarda bekleyen şehir hattı gemilerini Yeni Camii’nin önüne saman çöpü gibi atacağını söylüyor.
İKİNCİ SAHNE: Bir sismolog profesör demeç veriyor ve “Marmara denizi küçüktür, orada tsunami olmaz...” diyor.
ÜÇÜNCÜ SAHNE: Bir başka deprem uzmanı, “Asıl zelzele İstanbul’da değil, İzmir’de olacaktır...” diye uyarıyor.
BEŞİNCİ SAHNE: İstanbul’un Avcılar semtindeki binaların durumu çok kötüymüş. Bunlar depremde yıkılır ve içindekilere mezar olurmuş. Bunu da konunun uzmanı bir doçent söylüyor. Oradaki bütün binaları incelemiş, hemen hepsi yıkılmaya mahkummuş.
ALTINCI SAHNE: İstanbul’da bir milyon bina yıkılıp yeniden yapılacakmış. Bu iş için on milyarlarca dolar harcanacakmış. Birtakım gözde müteahhitlerin etekleri zil çalıyor, ellerini sevinçle ve kıvançla ovuşturuyorlar. Zelzele, rant, para... Oh hayat ne güzel.
YEDİNCİ SAHNE: (Bir ev, yemek masası kenarında bey, hanım ve çocuklar toplanmış) Babacığım, deprem konusunda demeç verirken seni tv’de seyrettik. Harikaydın, çok fotojeniktin... Seninle iftihar ediyoruz...
SEKİZİNCİ SAHNE: (Bir ofiste birkaç kişi konuşuyor) “- Kulak vermeyin o şarlatana. O sismolog mismolog değildir...”
DOKUZUNCU SAHNE: (Başka bir ofiste...) “- O herif demagoji yapıyor, söylediklerinin aslı esası yoktur...”
ONUNCU SAHNE: Vatandaşlar!.. Depreme alışalım... Depremle birlikte yaşayalım...
ONBİRİNCİ SAHNE: “Efendiler!.. Marmara denizinin altından fokur fokur gazlar çıkıyor... Durum çok vahimdir...”
ONİKİNCİ SAHNE: “27’nci deprem kurultayına hoş geldiniz. Atatürk için saygı duruşu yapılacaktır... Herkes ayağa kalkar ve sessiz durur.
ONÜÇÜNCÜ SAHNE: “Depremde kırk bin kişi ölecek...”
ONDÖRDÜNCÜ SAHNE: “Ne kırk bini!.. Bir milyon kişi ölebilir...”
ONBEŞİNCİ SAHNE: Büyük ve şiddetli bir İstanbul depremi Türkiye’yi çökertir...” (Ah vah sesleri. Bazıları içlerinden “Çöksün çöksün...”)
ONALTINCI SAHNE: “- Gereken önlemler alınacaktır...” “- Ne zaman?..” “- Çıkmaz ayın son çarşambasına...” (Alkışlar, yaşa varol sesleri, gözyaşları, hıçkırıklar...”
İKİNCİ SAHNE: Bir sismolog profesör demeç veriyor ve “Marmara denizi küçüktür, orada tsunami olmaz...” diyor.
ÜÇÜNCÜ SAHNE: Bir başka deprem uzmanı, “Asıl zelzele İstanbul’da değil, İzmir’de olacaktır...” diye uyarıyor.
BEŞİNCİ SAHNE: İstanbul’un Avcılar semtindeki binaların durumu çok kötüymüş. Bunlar depremde yıkılır ve içindekilere mezar olurmuş. Bunu da konunun uzmanı bir doçent söylüyor. Oradaki bütün binaları incelemiş, hemen hepsi yıkılmaya mahkummuş.
ALTINCI SAHNE: İstanbul’da bir milyon bina yıkılıp yeniden yapılacakmış. Bu iş için on milyarlarca dolar harcanacakmış. Birtakım gözde müteahhitlerin etekleri zil çalıyor, ellerini sevinçle ve kıvançla ovuşturuyorlar. Zelzele, rant, para... Oh hayat ne güzel.
YEDİNCİ SAHNE: (Bir ev, yemek masası kenarında bey, hanım ve çocuklar toplanmış) Babacığım, deprem konusunda demeç verirken seni tv’de seyrettik. Harikaydın, çok fotojeniktin... Seninle iftihar ediyoruz...
SEKİZİNCİ SAHNE: (Bir ofiste birkaç kişi konuşuyor) “- Kulak vermeyin o şarlatana. O sismolog mismolog değildir...”
DOKUZUNCU SAHNE: (Başka bir ofiste...) “- O herif demagoji yapıyor, söylediklerinin aslı esası yoktur...”
ONUNCU SAHNE: Vatandaşlar!.. Depreme alışalım... Depremle birlikte yaşayalım...
ONBİRİNCİ SAHNE: “Efendiler!.. Marmara denizinin altından fokur fokur gazlar çıkıyor... Durum çok vahimdir...”
ONİKİNCİ SAHNE: “27’nci deprem kurultayına hoş geldiniz. Atatürk için saygı duruşu yapılacaktır... Herkes ayağa kalkar ve sessiz durur.
ONÜÇÜNCÜ SAHNE: “Depremde kırk bin kişi ölecek...”
ONDÖRDÜNCÜ SAHNE: “Ne kırk bini!.. Bir milyon kişi ölebilir...”
ONBEŞİNCİ SAHNE: Büyük ve şiddetli bir İstanbul depremi Türkiye’yi çökertir...” (Ah vah sesleri. Bazıları içlerinden “Çöksün çöksün...”)
ONALTINCI SAHNE: “- Gereken önlemler alınacaktır...” “- Ne zaman?..” “- Çıkmaz ayın son çarşambasına...” (Alkışlar, yaşa varol sesleri, gözyaşları, hıçkırıklar...”