CABBARİ
18-11-2008, 16:28
Kainat'a Besmele İle Seyahata Var Mısınız ?
Bana öyle bir âyet indirildi ki, Dâvûd oğlu Süleyman’la Ben’den başka kimseye indirilmedi. Bu Bismillâhirrahmânirrahim’dir (Heysemî, 7:86).
Bismillah her hayrın başıdır, bizde öyle başlayalım.
Besmeleye neden ihtiyacımız vardır? Hiç düşündük mü?
Bunu anlayabilmemiz için Kainatta seyyah olup tefekkür gemisine binip seyahat etmeye var mısınız?
Önceden aklıma takılan sorulardan bir tanesi cansız olarak gördüğümüz varlıklar niçin yaratılmış, vazifeleri nelerdir?
Sonradan araştırıp öğrendikçe anladım ki ta zerreden şemse kadar yaratılan bütün varlıkların lisanı halleriyle yaptıkları Only the registered members can see the link vird-i zebanidir.
Peki, bunları nasıl yapıyorlardı?
Şimdi bakalım! Çok küçük zerre hükmünde olan tohumcuklar ve çekirdekler kendilerinden kat kat büyük olan koca ağaçları taşıyorlar, dağ gibi yükleri kaldırıyorlar.
Bizlere hazine-i rahmet meyvelerinden tablacılık yapıyorlar ve hiç birinin rengi, şekli, kokusu ve tadı bir birine benzemiyor.
Hayvanlar alemine baktığımızda görüyoruz ki İnek, Deve, Koyun gibi mubarek hayvanlarda Bismillah derler.Rabbimizin Rahmet feyzinden birer süt çeşmesi olur.
Bizlere Rezzak namına en latif olan ab-ı hayat hükmündeki bir gıdayı bismillah diyerek takdim ederler.
Burada aklımıza gelen bir hadiseyi nakledelim.
Sahâbîlerin önde gelen isimlerinden Abdullah b. Mesûd'un ( r.a): "Biz Hz. Peygamber'in yanında yemek yerken yemeğin Allah'ı tesbih ettiğini işitirdik " (Buharî, "Menakıb", 25)
Buda açık bir şekilde gösteriyor ki, yaratılan bütün varlıklar Rabbimizi zikrediyorlar.
Sizinde dikkatinizi çekmiştir.
Gezdiğiniz yerlerde çok ince ve nazik olan otların veya ağaçların yumuşacık hatta ipek gibi olan kök ve damarları çok sert taş ve toprağı nasıl delerler geçerler?
Bazen bir kayanın üstünde bir ağaç görürüz yada narin bir bitki parmağımızı kaya parçasına ne kadar bastırsak da girmediğini görürüz ve hayretle temaşa ederiz.
O, ipek gibi yumuşak kök ve damarlar
Allah namına, Rahman namına derler, sert olan taş ve toprağı delerler geçerler.
Ve şu ayeti kerimeyi bize ihtar eder ( فَقُلْنَا اضْرِبْْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ )“Ey Musa asanı taşa vur”emrine imtisal ederek taşları şak ederler.
Yazın 40 dereceye kadar çıkmış bir sıcaklık düşünelim. Biz dışarıya çıkmak şöyle dursun serin bir yer bulup kendimizi oraya atmak isteriz.
Hiçbir ağacın veya bitkinin çok sıcak burası değip köklerini toplayıp serin gölge bir yere gittiğini gördünüz mü? Elbette hayır dediğinizi duyar gibiyim!.
Sanki insana meydan okurcasına buradayım ve ayaktayım bak ibret al! Derler.
Peki bunları bu kadar cesaretli tutan neydi? Hemen aklımıza İbrahim(a.s.)kıssası gelir يَا نَارُ كُونِى بَرْدًا وَ
سَلاَمً) ”Ey ateş soğuk ve selametli ol” ayetini okuyorlar gibi ateş saçan hararete karşı dayanabiliyorlar.
Peygamber Efendimiz bir hadisi şerifinde buyurur:
"Bilcümle semâvi kitâbların anahtarı "Rahman, rahîm Allah adı ile"dir; yani besmeledir." (1) Râmûzû'l-ehâdîs, 241.
Örneği çoğaltacak olursak ;
Besmeleye devam etmek ve ona karşı hürmet ve saygı göstermek, kişinin dünyevî ve uhrevî yükselmesine vesiledir. Meselâ ilk devir sûfîlerinden olan ve yalınayak
manâsına gelen ismi kendisine, "O (Allah) yeryüzünü size bir döşek kıldı" (el-Bakara, 2/22) âyetinden hareketle "Allah tarafından döşenmiş bir yerde ayakkabı ile
gezilmez" diyerek yalınayak gezmeyi tercih etmesinden dolayı verildiği rivâyet olunan (Kara, "Bişr el-Hâfî" D.İ.A. 6:221) Bişr el-Hâfî'nin (ö.227/841) seyr u sülûku ve seyr u
sülûktaki mertebesi şu hadiseye dayanmaktadır: O, yolda bulduğu ve üzerinde "Besmele" yazılı bir kâğıdı itina ile temizledikten sonra levha haline getirerek muhafaza
etmiş, bunun üzerine rüyada bir ses kendisine, besmeleye karşı bu hürmetinden dolayı adının dünya ve ahirette saygın kılındığını bildirmiş, böylece Bişr, zühd ve takvada
zirveye ulaşmıştır (Ebu Nuaym, 8:336).
19. asırda Almanya'nın yetiştirdiği filozoflardan Fechner ( ö.1305/1887), mazhar olduğu nuranî bir müşahede ile tabiatın hayat sahibi olduğunu söylemiş ve ileride de herkesin bu fikri benimseyeceğini haber vermiştir.
(Çantay, 2:506) Günümüzde de tüm varlıkların canlı olduğunu deneyle ispatlayan Japon bilim adamı Prof. Dr. Masaru Emoto'nun bu konudaki bir araştırması ise şöyledir: "Su cansız bir madde değil; canlı ve duyguları algılayan kristallerden oluşmaktadır.
Yanında güzel sözlerle dua edildiğinde su, berrak ve estetik bir yapıya bürünür. Kötü sözler veya şeytan ifadeleri kullanıldığında kristaller kaotik ve karışık bir biçime dönüşmektedir."
Eski Evliyaullah’tan birçok veliden mervi rivayetlerde eşinin hiddetle pişirdiği yemekleri bana dokunuyor diye yememeleri günümüzdeki Emoton’un deneyinin asırlar önceki bir versiyonu olsa gerektir.
Ondan dolayıdır ki yeme, içmeden önce Only the registered members can see the link çekilmesinin önemi asrımızda daha iyi anlaşılacağı ümidindeyiz.
: Avrupa'nın asr-ı âhirde en meşhur bir filozofu Prens Bismark diyor ki:
"Ben bütün kütüb-ü semaviyeyi tetkik ettim. Tahrif olmalarına binaen, beşerin saadeti için aradığım hakikî hikmeti bulamadım.
Fakat Muhammed'in (aleyhissalâtü vesselâm) Kur'ân'nı umum kütüplerin fevkinde gördüm. Her kelimesinde bir hikmet buldum.
Bunun gibi beşerin saadetine hizmet edecek bir eser yoktur. Böyle bir eser, beşerin sözü olamaz.
Bunu Muhammed'in (aleyhissalâtü vesselâm) sözüdür diyenler, ilmin zaruriyatını inkâr etmiş olurlar.
Yani, Kur'ân Allah kelâmı olduğu bedihidir."
Hasılı kelam Bediüzzaman Hz.lerinin şu güzel sözüyle bitirelim:
Hazine-i rahmetin en kıymettar pırlantası ve kapıcısı zât-ı Ahmediye Aleyhissalâtü Vesselâm olduğu gibi, en birinci anahtarı dahi Bismillâhirrahmânirrahîm'dir.
Ve en kolay bir anahtarı da salâvattır.
alıntıdır.
Bana öyle bir âyet indirildi ki, Dâvûd oğlu Süleyman’la Ben’den başka kimseye indirilmedi. Bu Bismillâhirrahmânirrahim’dir (Heysemî, 7:86).
Bismillah her hayrın başıdır, bizde öyle başlayalım.
Besmeleye neden ihtiyacımız vardır? Hiç düşündük mü?
Bunu anlayabilmemiz için Kainatta seyyah olup tefekkür gemisine binip seyahat etmeye var mısınız?
Önceden aklıma takılan sorulardan bir tanesi cansız olarak gördüğümüz varlıklar niçin yaratılmış, vazifeleri nelerdir?
Sonradan araştırıp öğrendikçe anladım ki ta zerreden şemse kadar yaratılan bütün varlıkların lisanı halleriyle yaptıkları Only the registered members can see the link vird-i zebanidir.
Peki, bunları nasıl yapıyorlardı?
Şimdi bakalım! Çok küçük zerre hükmünde olan tohumcuklar ve çekirdekler kendilerinden kat kat büyük olan koca ağaçları taşıyorlar, dağ gibi yükleri kaldırıyorlar.
Bizlere hazine-i rahmet meyvelerinden tablacılık yapıyorlar ve hiç birinin rengi, şekli, kokusu ve tadı bir birine benzemiyor.
Hayvanlar alemine baktığımızda görüyoruz ki İnek, Deve, Koyun gibi mubarek hayvanlarda Bismillah derler.Rabbimizin Rahmet feyzinden birer süt çeşmesi olur.
Bizlere Rezzak namına en latif olan ab-ı hayat hükmündeki bir gıdayı bismillah diyerek takdim ederler.
Burada aklımıza gelen bir hadiseyi nakledelim.
Sahâbîlerin önde gelen isimlerinden Abdullah b. Mesûd'un ( r.a): "Biz Hz. Peygamber'in yanında yemek yerken yemeğin Allah'ı tesbih ettiğini işitirdik " (Buharî, "Menakıb", 25)
Buda açık bir şekilde gösteriyor ki, yaratılan bütün varlıklar Rabbimizi zikrediyorlar.
Sizinde dikkatinizi çekmiştir.
Gezdiğiniz yerlerde çok ince ve nazik olan otların veya ağaçların yumuşacık hatta ipek gibi olan kök ve damarları çok sert taş ve toprağı nasıl delerler geçerler?
Bazen bir kayanın üstünde bir ağaç görürüz yada narin bir bitki parmağımızı kaya parçasına ne kadar bastırsak da girmediğini görürüz ve hayretle temaşa ederiz.
O, ipek gibi yumuşak kök ve damarlar
Allah namına, Rahman namına derler, sert olan taş ve toprağı delerler geçerler.
Ve şu ayeti kerimeyi bize ihtar eder ( فَقُلْنَا اضْرِبْْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ )“Ey Musa asanı taşa vur”emrine imtisal ederek taşları şak ederler.
Yazın 40 dereceye kadar çıkmış bir sıcaklık düşünelim. Biz dışarıya çıkmak şöyle dursun serin bir yer bulup kendimizi oraya atmak isteriz.
Hiçbir ağacın veya bitkinin çok sıcak burası değip köklerini toplayıp serin gölge bir yere gittiğini gördünüz mü? Elbette hayır dediğinizi duyar gibiyim!.
Sanki insana meydan okurcasına buradayım ve ayaktayım bak ibret al! Derler.
Peki bunları bu kadar cesaretli tutan neydi? Hemen aklımıza İbrahim(a.s.)kıssası gelir يَا نَارُ كُونِى بَرْدًا وَ
سَلاَمً) ”Ey ateş soğuk ve selametli ol” ayetini okuyorlar gibi ateş saçan hararete karşı dayanabiliyorlar.
Peygamber Efendimiz bir hadisi şerifinde buyurur:
"Bilcümle semâvi kitâbların anahtarı "Rahman, rahîm Allah adı ile"dir; yani besmeledir." (1) Râmûzû'l-ehâdîs, 241.
Örneği çoğaltacak olursak ;
Besmeleye devam etmek ve ona karşı hürmet ve saygı göstermek, kişinin dünyevî ve uhrevî yükselmesine vesiledir. Meselâ ilk devir sûfîlerinden olan ve yalınayak
manâsına gelen ismi kendisine, "O (Allah) yeryüzünü size bir döşek kıldı" (el-Bakara, 2/22) âyetinden hareketle "Allah tarafından döşenmiş bir yerde ayakkabı ile
gezilmez" diyerek yalınayak gezmeyi tercih etmesinden dolayı verildiği rivâyet olunan (Kara, "Bişr el-Hâfî" D.İ.A. 6:221) Bişr el-Hâfî'nin (ö.227/841) seyr u sülûku ve seyr u
sülûktaki mertebesi şu hadiseye dayanmaktadır: O, yolda bulduğu ve üzerinde "Besmele" yazılı bir kâğıdı itina ile temizledikten sonra levha haline getirerek muhafaza
etmiş, bunun üzerine rüyada bir ses kendisine, besmeleye karşı bu hürmetinden dolayı adının dünya ve ahirette saygın kılındığını bildirmiş, böylece Bişr, zühd ve takvada
zirveye ulaşmıştır (Ebu Nuaym, 8:336).
19. asırda Almanya'nın yetiştirdiği filozoflardan Fechner ( ö.1305/1887), mazhar olduğu nuranî bir müşahede ile tabiatın hayat sahibi olduğunu söylemiş ve ileride de herkesin bu fikri benimseyeceğini haber vermiştir.
(Çantay, 2:506) Günümüzde de tüm varlıkların canlı olduğunu deneyle ispatlayan Japon bilim adamı Prof. Dr. Masaru Emoto'nun bu konudaki bir araştırması ise şöyledir: "Su cansız bir madde değil; canlı ve duyguları algılayan kristallerden oluşmaktadır.
Yanında güzel sözlerle dua edildiğinde su, berrak ve estetik bir yapıya bürünür. Kötü sözler veya şeytan ifadeleri kullanıldığında kristaller kaotik ve karışık bir biçime dönüşmektedir."
Eski Evliyaullah’tan birçok veliden mervi rivayetlerde eşinin hiddetle pişirdiği yemekleri bana dokunuyor diye yememeleri günümüzdeki Emoton’un deneyinin asırlar önceki bir versiyonu olsa gerektir.
Ondan dolayıdır ki yeme, içmeden önce Only the registered members can see the link çekilmesinin önemi asrımızda daha iyi anlaşılacağı ümidindeyiz.
: Avrupa'nın asr-ı âhirde en meşhur bir filozofu Prens Bismark diyor ki:
"Ben bütün kütüb-ü semaviyeyi tetkik ettim. Tahrif olmalarına binaen, beşerin saadeti için aradığım hakikî hikmeti bulamadım.
Fakat Muhammed'in (aleyhissalâtü vesselâm) Kur'ân'nı umum kütüplerin fevkinde gördüm. Her kelimesinde bir hikmet buldum.
Bunun gibi beşerin saadetine hizmet edecek bir eser yoktur. Böyle bir eser, beşerin sözü olamaz.
Bunu Muhammed'in (aleyhissalâtü vesselâm) sözüdür diyenler, ilmin zaruriyatını inkâr etmiş olurlar.
Yani, Kur'ân Allah kelâmı olduğu bedihidir."
Hasılı kelam Bediüzzaman Hz.lerinin şu güzel sözüyle bitirelim:
Hazine-i rahmetin en kıymettar pırlantası ve kapıcısı zât-ı Ahmediye Aleyhissalâtü Vesselâm olduğu gibi, en birinci anahtarı dahi Bismillâhirrahmânirrahîm'dir.
Ve en kolay bir anahtarı da salâvattır.
alıntıdır.