PDA

Orijinalini görmek için tıklayınız : Hayat Kanıyor İçimde Annem..



Nakkus
12-05-2006, 14:26
Yüregimin hangi ucundan tutsam dökülüyor. Ahh bir diyebilsem acilarimi sana…basimi gögsüne yaslayip öyle aglamak istiyorum ki annem.

Anlatabilsem; bir söyleyebilsem aciyan yanimi…bütün hatalarima ragmen yine canim dersin bilirim.Yine öpüp koklarsin saclarimi. Yanlislarimi yüzüme vurmadan silersin gözyaslarimi.

Anlatamam annem… ve sana titreyen ellerimle yazdigim; her harfi kan,her kelimesi isyan olan su satirlari postalayamam. üzülürsün, cigerlerin sökülür, gözyasin akar geceler boyu, bana aglarsin…sana kiyamam! Yalnizligimla, hasretlerimle senide bogamam.

Oysa Sana öyle muhtacim ki annem!
yakilan hayallerimin külünü savurmak, sürgün edilen yarinlarimi kurtarmak,terk edilislerimi sevginle sarip, horlanislarimi sefkatinle unutmak istiyorum.

Yine yatabilsem dizlerine, kokunda yakalasam huzuru,sacimin her telini oksayan o nasirlasmis, burusmus parmaklarinla, gözpinarlarima dolan yaslari siler gibi…siliversen yasadigim herseyi. Hic kimsenin hic bir seyi olmadan sadece senin kizin olabilsem yine...

Mümkün mü annem? Hayat icimde bu kadar cok kanarken sesini duymaya…canim anam demeye gücüm yok. Dayanamam; sesinin sicakliginda erir buz daglarim, akiverir yüregine, benim yüregimden akan lavlar dokunur senin hücrelerine…yanarsin!

Bilemedim anam. Senden gayri sevecek yar, vefali dost olmayacagini anlayamadim. ben kirdim sen affettin her seferinde. Ben unuttum sen hatirlattin yavrum dedikce; canimda can, kanimda kan oldugunu… simdi ögrendim.

Yüregim üsüyor annem, hayat kaniyor icimde…derman olsana yine…