Merhametli köle...

HZ.ALI'NIN ağabeyi Cafer b. Ebu Talib'in oğlu Abdullah, sıcak bir günde, bir
kabilenin hurmalığına inmişti. Abdullah burada dinlenirken, hurmalıkta
çalışan
köleye, yemek vakti üç parça ekmek geldiğini gördü. Adam ekmeklerden birini
ağzına götürmek üzereydi ki, birden önünde açlığı her halinden belli bir
köpek
belirdi. Köle elindeki ekmeği köpeğin önüne attı. Köpek ekmeği derhal
yedi. Köle ekmeğin ikinci parçasını da attı. Köpek bunu da bir kerede sildi
süpürdü. Köle
bunun üzerine üçüncü parçayı da köpeğe verdi. Kalkıp, yeniden işine dönmek
üzereydi ki, olup biteni uzaktan seyreden Abdullah, yaklaşıp sordu: -"Ey
köle, bugünkü yiyeceğin ne kadardı?" Köle sıkılarak cevap verdi
-"İşte bu üç parça ekmek." -"O halde neden kendine hiç ayırmadın?"
-"Baktım ki, hayvan çok aç. O halde bırakmak istemedim." -"Peki sen ne
yiyeceksin şimdi?" -"Oruç tutacağım." Bunun üzerine, Abdullah b.
Cafer, köleden sahibini, evinin nerede olduğunu sordu. Sonra da gidip
adamdan bu hurmalığı içindeki köleyle birlikte satın
aldı. Sonra döndü, köleye bu tarlayı ve onu sahibinden satın aldığını
söyledi ve ekledi: -"Seni azad ediyorum. Bu hurmalığı da sana hediye
ediyorum." Cömertliğiyle meşhur Abdullah b. Cafer, kendisinden daha
cömert birini tanıyıp tanımadığı sorulduğunda, bu olayı anlatır ve: -"Ama
o köpeğe topu topu üç parça ekmek vermiş; sense ona koskoca bir hurmalığı ve
hürriyetini vermişsin" dediklerinde, şu karşılığı verir: -"Ama o elindeki
herşeyi verdi; ben ise elimdekinin bir kısmını..."

çok güzeldi cabbari teşekkürler..

gercekten guzeldı..cok ınce konular

Bu olaydan ders almak lazım.

Allah razı olsun.Güzel bir dersdi.

cümlemizden allah razı olsun..
begendiğinize sevindim..
selametle..

Şanslı bir köleymiş.

Evet köle doğup köle ölenlere göre çok şanslı sayılır...
Ders çıkarmak lazım gelir ama.. Şimdi çok kişi günahını dahi vermek istemiyor..