Printable View
Alem-i Sır
Alem-i Sır Âlemindir
Lecm adında Âlemdir
Ellen tutulmaz yerdir
Mahra ile Mahirdir
İşte o Alem-i Sır’dır
Size yazar şiirler
Ikmar ânını bekler
Rah içinde neyler
Alem-i Sır
* * *
Lecm: Şahmed-ül arzdan büyük bir tepenin adı.
Mahir: Becerikli, hünerli, san'atkâr.
Mahra: Değerli ve itibarlı insan.
Uygun, münâsib ve elverişli şey.
Ikmar: Ayın doğmasını bekleme.
Rah: (Farsça) Zan, sanma. Kaygı, keder.
SON BİR KADEH!
Yoruldum artık beklemekten
Umudum kalmadı dilemekten
Sende artık, gelmeyeceksen..
Bekletme beni ölüp gitmeden
Resmin, kadehimin önünde!
Damlıyor yaşlarım, üzerine!
Bir meyhane köşesinde..
Sarhoş kaldım nedense!
Dünyadan habersiz böylesine..
Ömür nasıl geçer, söylesene?
Resmin, kadehimin önünde!
Damlıyor yaşlarım, üzerine!
Sen gittin, unuttun beni artık
Düştüm bir çamura oldum batık
Dermanım yok gönül yanık..
Ağlıyorum gözlerim bulanık
Resmin, kadehimin önünde!
Damlıyor yaşlarım, üzerine!
Yavaş, yavaş kalkıyorum..
Nereye gitsem? Bilmiyorum!
Şaşkın, şaşkın duruyorum!
Son bir kadeh, işte! İçiyorum!
Alem-i Sır
...yinede!
Cen olmuş kalbim, sanki atmıyor
Damarlarımda, kanım dolaşmıyor
Dilim sustu, gözlerim görmüyor
Neredesin? Gel, sensiz olmuyor!
Atsın kalbimiz, duyalım sesimizi
Özledim dudaklarındaki nefesini!
Cendere gibi sıkıyor beni hayat
Sensiz olmuyor hiçbir şeyde tat
Nereye seslenip, nereye bağırsam
Gel artık, geçiyor zaman! Heyhat!
Atsın kalbimiz, duyalım sesimizi
Özledim dudaklarındaki nefesini!
Olsun artık; Gelsen de! Gelmesen de!
Bu gönül seni, yine beklemekte..
Seni bekleyeceğim, son nefesimde..
Ümidimi kaybetmeyeceğim, yinede!
Alem-i Sır
* * *
Cen: Ceviz içi. Küf, bar.
Cendere: Far. Cendere a.
1. tek. Pres.
2. Mec. Manevi baskı
Bir Gül
Her gün sana bakıyorum
Gül ağacı, seni gözlüyorum
Dallarındaki o tomurcuklar
Her gün açıyorlar
Ne güzel oluyorlar
Etrafa kokular saçıyorlar
Açılan o yapraklar
Yavaş, yavaş büyüyorlar
Allah’ım ne güzel renkleri var
Ne güzel kokuyorlar
Ömürleri çok kısa oluyor
Birkaç gün yaşıyorlar
Sonrada, hayata küsmüş gibi
Yaprakları büzüşüyor hepsi..
Bütün yapraklar
Yere dökülüyor
Son yaprağına gelince
O da elveda dercesine..
Titreyerek düşüyor yere
İşte bir gülün ömrü de bu kadar
Her canlı gibi doğar
Büyür ve yaşar
Ya ölünce!
Alem-i Sır
Sırrına Sır Olan Dost Gülü!
Bir sır vardır, başka bir sırrın gönlünde.
Arar o sırrı, yaşadığı her günde.
Sendeki güzel yüreğe dost oldum, der.
Gönlündeki o sırra, sır gibi sözle!
Zaten onun dostu, görünmez bir sırdır.
Nasıl görünsün ki, sırrından arınır.
Her kalbinin atışında, bir ses gelir.
Unutma beni sen, dost dostunu bilir.
Alem-i Sır der; o sır benim gönlümde.
O açan bir güldür, gönül âlemimde!
Adı; sır çiçeği, kendi açar dost gülü..
Sevgi kokusu vardır, o’da gönlümde!
Alem-i Sır
…kimi kimin?
Kimi diyor, benim sevgim!
Kimi diyor, o’dur benim!
Kimi diyor, ben seninim!
Kimi kimin, kimi senin?
Kimi diyor, aşkım hayatım!
Kimi diyor, aşk hayatım!
Kimi diyor, ben şaşkınım!
Kimi kimin, neye şaşkın?
Kimi diyor, ben alıştım!
Kimi diyor, ben çalıştım!
Kimi diyor, ben barıştım!
Kimi kimin, neye karıştın?
Kimi diyor, ben söyledim!
Kimi diyor, ne söyledin?
Kimi diyor, ben böyleyim!
Kimi kimin, sen ne idin?
Kimi diyor, ben gitmedim!
Kimi diyor, ben bekledim!
Kimi diyor, ne bekledin?
Kimi kimin, ne ekledin?
Kimi diyor, odur benim!
Kimi diyor, nedir senin?
Kimi diyor, işte dedim!
Kimi kimin, neyi dedin?
Kimi diyor, ben verdim!
Kimi diyor, neyi verdin?
Kimi diyor, sen vermedin!
Kimi kimin, ne verecektin?
Alem-i Sır der; durun hele!
Böyle, gidilmez bir yere!
Söylenmekle, öyle, böyle!
Gidilemez, hiçbir yere!
Alem-i Sır
Benimlesin Benimsin
Gülmek seninle güzel
Kahkaha tufanında
Uçmak seninle güzel
Sevgi semalarında
Hayatımsın canımsın!
Benimlesin benimsin!
En güzel rüyalarda
El, ele dolaşarak
Bambaşka bir âlemde
Masallarda yaşasak
Hayatımsın canımsın!
Benimlesin benimsin!
Bu Âlem-i deryada
Şu gönül diyarında
Seninle yerimiz orada
Âlem-i aşk konağında
Alem-i Sır
Yanıbaşında!
Her atışı; Aşk! Aşk! Diyerek
Biz, sahibinden dileyerek
Bunu, dünyada isteyerek
Âşık olmak, ne güzel dilek!
Parmağınla, şah damarını
Dinlersen, bak canlılığını
Hem can, hem kan akışını
Nekadar yakın, bil aşkını!
Bedenin içinde, canında
O seninledir, yaşamında
Onsuz olamaz, hayatında
Aşkınla sen, yanıbaşında!
Alem-i Sır
KARANLIKLAR
Yine bir gün battı akşam oluyor
Üstüme gene bir hüzün çöküyor
Bitsin bu karanlıklar artık
Heyhat, gün neden ağarmıyor
Geceler hep böylemi olacak
Yalnız bu beden nerde kalacak
Yine dertlerimle kaldım baş başa
Bir dost uzatmıyor elini bana
Kahrediyor beni acılar
Çıldırtıyor bu karanlıklar
Alem-i Sır