Tunay Bozyiğit - Acıya Gülmek

Tunay Bozyiğit - Acıya Gülmek




Öpüyorsam ayrılığı gözünden

Söküyorsam yüreğimi göğsümden

Geciyorsam gözlerinin icinden

Sana olan sevdamdandır bilesin

Geciyorsam bir çiçeğin özünden

Sana olan sevdamdandır bilesin.


Meğer ne yanlızız insan olmuşsak

Yaprak gibi dalda sesziz solmuşsak

Yeri gelmiş acıyda gülmüşsek

Sana olan sevdamdandır bilesin

Yeri gelmiş ayrılığa gülmüşsek

Sana olan sevdamdandır bilesin


-Biliyorum sen yine parmak uclarında üşüyorsun.

Aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat

Ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını

Ellerinle yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun.

Sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta

Ve cırılcıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda..

Apansız pencerende gülümsüyor güneş ne güzel.

Bütün parmakların tıkır tıkır işliyor

İştahla gülüyorsun yaşamaktır aşk

Geceyle gündüzün sesziz gecişimidir bir uyku boyunda.

Delice bir yangın parmaklarının buzulunda

Ah şahrut her yerimiz nasıl da şaşırıp kalmaya istekli.


Karşılıksız sevebilmekse sevda

Gercek seven küle dönmüş her cağda

Elim kolum bağlanmışsa kıyında

Sana olan sevdamdandır bilesin

Sevdunayım gebermişsem kıyında

Sana olan sevdamdandır bilesin.