Ferdidun Düzagaç Benı Bırakma

Ferdidun Düzagaç Benı Bırakma


Belki güneş bir gün bizim için doğar

Belki korkuları hayallerimiz boğar

O masal günü gelinceye kadar; susuyorum

Susadıkça yüzün düşer aklıma

Korkar oldum düşlemekten


Adını anarım çoğalır sesim

Konuşmaktan düşünmekten özlemekten

Kimse kimsenin herşeyi olamaz-mış

Di'li geçmişten tek yaramsın sen

Sensiz kimse mi kimsesiz miyim bilmem

Hiç bilmek istemem;


Hatta düşünemem

Gel bak bir elimde gökyüzü var hala

Ötekinde kayıp giden yıldızlar la la

Korkular da benim umutlar da

Beni bırakma