Erkin Koray - Hayat Katarı

Erkin Koray - Hayat Katarı


Hayat katarının ta en arka vagonunda yolcuyum

Başımda bere elimde sarı madenden bir boru

Deli gibi gidiyorum katarın gittiği yere doğru

Çöh, çöh, çöh, çöh


Hayat katarının ardına bağlı vagonda yolcuyum

Başımda bere elimde boru gidiyorum

Katarın gittiği yere doğru

Çöh, çöh, çöh, çöh


Hayatta her merhale bir istasyon

Bir durak yeri

Durmak istiyor katar bu istasyonlarda

Dinlenmek istiyor

Fakat ben

Acelem ne bilmem

Sarılınca elimdeki boruya

Üflüyor, üflüyorum

Düüt

Ve duyar duymaz bu sesi önde lokomotif arkada vagonlar

Sarsıla sarsıla ileri atılıyorlar

Çöh,çöh,çöh,çöh


Nereye gider bu katar?

Diyorlar ki niceleri gittilerde bir daha geri dönmediler

Fakat neden niçin bilmem

Boruya üflüyorum gene ben

Düüt

Ve katar hızlanıyor yeniden

Çöh,çöh,çöh,çöh


Ateşçi aman yollara dikkat

Elindeki kömürleri idareli at


Lokomotif yorgun argın kemiriyor mesafeleri

Mesafeler tekerleklerin altında eriyor sanki

Çöh,çöh,çöh,çöh


Biliyorum ilerisi uçurum

Fakat sen yürü yavrum

Gerisi beter, gerisi malum

Gerisi beter, gerisi malum









<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan değildir.