İlhan İrem> Babil Kulesi

İlhan İrem> Babil Kulesi



Babil'in asma bahçelerinde

İki kız yürüyordu

Biri yeşile çehrelenmiş

Diğeri yok

Orman senfonilerinde geceleyip

Olmayana aşık oldu

Diğeri ben o'yum diyordu

Sessizliği dinledim

Mutluluk ağaçları çizdiler

Kökleri meyvaları görünmeyen

"onların sözlerini karıştırın

Birbirlerini anlamasınlar diye..."

Öteki beni bilemediler bendeki

Babil kulesi yükselirken sırların ardında

Yabanıl uğultular gökler yarıldı çatırtılarla

Sabaha karşı salıncaklarında kutsal atlılar

Ve aynalarda tanıştığım başkaları

Beni sonsuzluğa karıştıran en eski ezgiyi söylüyorlar

Soyun üzerindekilerden tenine yapışmış

Islak boğucu giysiden uyan!

"aynı şeylerden sözediyoruz" diyor biri

Küflü gülümsemeli kuşgagalı

Söküp atabildiğim

Tek tek koparırcasına haykırışlarla

Bulanık mırıltılar

Ne arıyorum burada?

Boşluğu arar gibi?

Bir soru:

Sonun başlangıcında mıyım?

Babil'in asma bahçelerinde

İki kız yürüyordu

Biri yeşile cehrelenmiş

Diğeri yok








<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan değildir.