Zardanadam - Ayıp

Zardanadam - Ayıp

Ben doğmuşum, ölmüşüm, gerçekliğe gömülmüşüm.

Bu mu ayıp, bu mu ayıp?

Sen çok işe yaramışsın, bunu çok matah sanmışsın.

Bu bir kayıp, bu bir kayıp.

Ben hatalar yapmışım, şaşkın, aptal, safmışım.

Bu mu ayıp, bu mu ayıp?

Sen hiç yanılmamışsın, hiç pişman olmamışsın.

Bu bir kayıp, bu bir kayıp.

İçinden düz, dıştan yuvarlak; kimin umrumda?

Dünya… dönmüyor; sarhoş… başı dönüyor.

İçinden düz, dıştan yuvarlak; kimin umrumda?

Dünya… dönmüyor; sarhoş… başı dönüyor.

Ben müziğe sığınmışım, şişelere yaslanmışım.

Bu mu ayıp, bu mu ayıp?

Sen çok güzel yaşamışsın, yürekten yıkılmamışsın.

Bu bir kayıp, bu bir kayıp.

Ben incinmişim, kaçmışım, hüznüme sarılmışım

Bu mu ayıp, bu mu ayıp?

Sen tasandan kaçmışsın, hep mış gibi yapmışsın.

Bu bir kayıp, bu bir kayıp.

İçinden düz, dıştan yuvarlak; kimin umrumda?

Dünya… dönmüyor; sarhoş… başı dönüyor.

İçinden düz, dıştan yuvarlak; kimin umrumda?

Dünya… dönmüyor; sarhoş… başı dönüyor.








<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan değildir.