Çilekeş - Pervazda Tatil

Çilekeş - Pervazda Tatil

Sonsuzluğa gömdüm

Bir kenarda kalanları

Biriktirmekten yoruldum


Kör denizlerde

Uçsuz bucaksız bir ışık

Aradım durdum günlerce


Sana millerce uzakta olsam bile

Güneşler yollardım yine

Bu karanlık

Ve soğuk kabuslar dinsin diye

Yaslandım sevgine…


Saplanmış kalbine

Şuursuz oklar yine

Kim bilir, kim sorar halini?








<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan değildir.