Ve en çok seni özledim ben.
Karşı komşunun sokağa çıkacağı zamanı beklemeni,
Her teyzeyi annen gibi sevmeni.
Sanki ayıpmış gibi kimselere söylememeni.
Ve o bisikleti ilk gördüğünde koşuşunu.
Yağmurlu bir günde annenin elinden yediğin ekmeği.
Islanan sokaklara bakıp duygulanmanı.
Yaz akşamlarında oturduğun kaldırımı.
Seni birkez daha görmek isterdim...Hiç konuşmadan...
Kısa pantolonlu siyah beyaz halini.
Bir lokma boyunu...Diz çöküp yere sımsıkı...ama çok sıkı sarılmak sana.
Göz yaşlarımı omuzlarına bırakıp gitmek istiyorum şimdi.
Sana kim olduğumu söylemeden...arkama bakmadan ağladığımı göstermeden.
Seni çok özledim ama çok özledim çocukluğum!...
ALINTI..... C.YILMAZ.
:( :( :( :(
