oysa....kelimesini nekadar kullandınız...
Büyük bir kelimedir "Oysa..."
İçinde açıklama, kırgınlık, pişmanlık, hayret, küskünlük ve daha bir
dolu
duygu barındırır.
Bazen tek başına koca bir paragrafı açıklamaya bile yeter...
"Oysa" dersiniz...
Oysa;
"Böyle değildi başlangıçta"
"Beni sevdiğini söylüyordu"
"Başaracağından emindi"
"Çok güveniyordu kendine"
"Yağmur yağmayacak, bir değişiklik olmayacak, verilen sözler tutulacak
demişlerdi"
"Burada olacağını söylemişti"
"Yapabilirim, yetişebilirim, toparlayabilirim sanıyordum"
"Çok uzak değil diye düşünüyordum"
Başına getireceğiniz her "oysa" ; anlaşılır bir burukluk taşımaktadır
okuduğunuz şu cümlelerde...
***
Ölüm oracıkta duruyor, kapının kıyısında.
Kimine 80 yıllık renkli bir ömür veriyor, kimini 20 sinde alıyor.
Oysa...
Oysa herkes hiç ölmeyeceğini düşünerek yaşıyor.
Bu yüzden; hiç bir yere götüremeyecekleri "taşınmazlar" için diş
biliyor,
tırnak bileyliyorlar.
Bu yüzden sadece kendilerine bakıyorlar, "iç" lerine hiç göz atmadan...
***
Oysa...
Kısacık hayat.
Kendisine verilenin nasıl geri alındığını anlamıyor bile insan...
Bugün bir düşünsenize; 3 ay önce, 5 yıl önce, 20 yıl önce ne
düşlemiştiniz?..
Neler kurmuştunuz, ne çiçekler sipariş etmiştiniz ömrünüzün en güzel
bahçesi
için...
Görüyor musunuz?
"Oysa" ne yaptınız kendinize?
