bülbülüme...

BÜLBÜLÜM'E
Papatyalar günese
Gül bülbüle asikmis.
Günes her aksam batar
Papatya yüregine tas basarmis.
Her gece terk edilir,karanlikta aglar,
Yapraklarini büzüp aklinca günese küsermis.
Günes Her sabah yeniden dogup papatyaya gülünce,
Garibim hemen kanar,sonuna dek açip çiçeklerini
Günese kucak açarmis
Bülbülse biraz uzaklassa gülden
Gül hemen yapraklarini islatir,boynunu bükü verirmis
Uzaklarda geçen her günde biraz daha kaybedermis
Bülbül Gülü
Gül se çaresiz beklermis bülbülü
Sevsede söyleyemese,isteyip gülemese
Dikenini batiramaz ki sevdigine
Kastedermis güzel yüzüne,bülbül geri döndügünde
bulamazmis belki ayni yerinde
Iste o andan sonra geri dönüsü yetmezmis bülbülün,gülü
geri döndürmeye
Degil sevgisiyle sulasa,kanini akitsa köklerine
Günlerce sakiyip basucunda gecelerce yas tutsa
Gül geri dönmezmis bir daha
GÜL BEKLIYOR,GÜL AGLIYOR,ÇABUK OL BÜLBÜL GÜL ELDEN GIDIYOR

Öyle çok acımış ki yüreğim...
Öyle çok hasret kaldım ki sevdiğime, hani en çok sevdiğime...
Oyle dolmuşki seni yaşarken...
Param parça olmuşum...
Kan revan içindeyim...
Çaresi yok....
Öyle ya bu ayrılık imkansız sevgimin intiharına gebe...
Öyle ya bu sevmelerin sonu yok be tatlım...
Güneşim...
İnsanlar arasında adını söyleyememek kolay, yüzünü günlerce görmemek ya da sesini
duyamamak yaşamak kadar olmasa da ölmek kadar kolay...
Zor olan kendimle başbaşa kaldığımda başlıyor...
Maske takamıyorum, rol yapamıyorum kendimi kandıramıyorum...
Bir tek fotoğrafın olmasa da elimde...
Gözlerimden silemiyorum hayalimdeki seni...
Hiç hatırlamıyorum sesini en son ne zaman duydum ama..
En son duyduğum sesin kulaklarımda çınlıyor...
Engel olamıyorum bu çaresizliğie....
Seni herşeye rağmen sevmelerim bitmiyor...
Kalbime söz geçiremiyorum...
Seni sevmelerim bitmesin istiyorum...
Yüreğimdeki sen..
Hep sevgimle kal...

GÖZLERİM GÖZLERİNDE
---------------------------------------------
Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini
---------------------------------------------

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...


Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında
Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,
Gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::




BaZeN ;

YıLDıZLaR SüPüRüRSüN ,FaRKıNDa oLMaDaN

GüNeŞ KuCaĞıNDaDıR,BiLeMeZSiN

BiR ÇoCuK GöZLeRİNe BaKaR ,ARKaN DöNüKTüR

CiĞeRiNDe KuRuLuDuR ORKeSTRa , DuYMaZSıN

KoCa BiR SeVDaDıR YaŞaMaKTa OLDuĞuN , ANLaMaZSıN

UÇaR GİDeR , KoŞSaNDa TUTaMaZSıN.....