1matematikcinin aşk şiiri :))

seni gördüğüm anda çarpanlara ayrıldım,
parabol yüzüne, elips gözlerine bayıldım,
işte dedim benim aradığım,
ilk fırsatta aşkımı tüme-varımla ispatladım.

n-bilinmeyenli denklemim derdim sana,
hep teorem ispatlardık gelince bir araya,
koni şeklinde, üçgen şeklinde yuvamızda,
dizi dizi, seri seri çocuklarımızla.
tam sunacakken sana evlilik önerimi,
analitiğimiz uymuyor diyerek terk ettin beni,
evet deseydin cauchy bile kıskanacaktı bizi

rüyalarımda hep seni görürüm,
benim biricik hiperbolüm, minik parabolüm.
nerde eski determinant, diskriminant formülüm.
dön bana , entegralimi al signum yüzlüm,
eğer dönmezsen kahrımdan ölürüm.

bak şu kalbimin fonksiyonuna, periyoduna,
asimtodumu bulda grafiğimi çiz bana,
söz veriyorum “konikçiğim”demem sana,
seni çok seviyorum anlasana.....

eğer dönmezsen bana,
aşkımızın denklemini yazansın
mezar taşıma.
eh çözemeden gitti de altına,
seni çok seviyorum anlasana....

unuttuğumu sanma
seni bekliyor olacağım orada ,
benim çözemediğim o denklemi,
zebaniler çözdürecek sana.
seni çok seviyorum anlasana