Hatırla

HATIRLA

Ey tövbeye tenezzül etmeyen büyük kafir
Ey gönül sarayımdan kovulmuş tek misafir

Ey sabahın düşmanı,gecenin en zifiri
Ey ömrün yıkandıkça simsiyah olan kiri

Sana son mektubum bu ister oku ister yak
İster gönlüne dert bil ister mazide bırak.

Hatırla; nasıl sevdim gözlerinin rengini
Teninin kokusunu,sesinin ahengini

Hasrete isyan etmiş sevdalı sesimdin sen
Aşımdın,ekmeğimdin,en son nefesimdin sen

Sen en olmaz duama ''amin'' dediğim andın
Sen göğüs kafesimde taşıdığım tek candın

Karanlıkta göz kırpan küçük bir yıldızdın sen
Bir gülüşle gönlümü çalmış bir hırsızdın sen

Buz tutmuş düşlerimin kor olmuş ateşiydin
Sen soğuk bir sabahın sımsıcak güneşiydin

Hatırla; ne çok şeydin kırılmış yüreğimde
Sevdaya tövbe etmiş,darılmış yüreğimde

Mutlu düşler getirmiş bir kuş kanadıydın sen
Her anı hasret kokan ömrün inadıydın sen

Sen gönlümün gözünü kör eylemiş güzeldin
Sen yitik bir ormanda rastladığım gazeldin

Kararmış bir kandile yüklenmiş anlamdın sen
Sırrı kendine mazhar kırılmış aynamdın sen

Yorulmuş bir bedenin gördüğü son rüyaydın
Sislerin arkasından doğmuş bir dolunaydın

Hatırla; gittin sonra sol yanımı alarak
Göğsümü öksüz koyup cananımı çalarak

Gittin mutlu bir günün sabahsız gecesiyken
Gönlümü saray bilmiş sevdanın ecesiyken

Sevabı günah diye yazan oldun gönlüme
Güllerimi kurutup hazan oldun ömrüme

Bin yerinden kırarak bükülmez bileğimi
Mahşere erteledin düşümü,dileğimi

Hatırla; and içmiştim caymadım,tuttum bu kez
Kokunu,gözlerini,seni unuttum bu kez

Artık başka gözlerde başka düş görür oldum
Artık başka bir yürek peşinde yürür oldum

Sevda önüne geçti gözün çağlamasının
Mızrabı tele küstü hasret bağlamasının

Su yandı ateş söndü yemyeşil artık çöller
Aşk bitti mazi oldu dikensiz kaldı güller

Korkuların korktuğu karanlık düşsün artık
Gözyaşıyla süslenmiş mahzun gülüşsün artık

Müebbet bir sevdayı kurşuna dizensin sen
Boy vermiş filizleri hesapsız ezensin sen

Sen artık yüreğimin nefretle atışısın
Sen erken doğmuş günün zamansız batışısın

Sen ömrün iflah olmaz en devasız derdisin
Sen koca kainatın en büyük namerdisin.

Sana son mektubum bu ister oku ister yak
İster gönlüne dert bil ister mazide bırak....


Yavuz Doğan