Evet hakim bey sevdim onu...

Saplantılı bir kara sevda değil bu... Gelip geçici bir heves hiç değil...
Sadece sevmek istiyorum seni..
Ve söz vermek,bir başka gözün değmeyeceğine bakışlarıma...

İçimden geçen sevda sözlerini haykırsam yüzüne, canın acıyacak biliyorum..
İşte sırf bu yüzden, suskunluğun karşısında yapabileceğim tek şeyi yapıyor ve sessizliğe gömülüyorum.. Belki bir gün seversin diye bekleyerek çaresizce...

Yokluğun bile var oluşunun delili..
Yokluğun, sen olmadığın için hiçbir şeyi umursamayışımdan belli..
Yokluğun, geceleri hayaline daldığımda, üzerime doğru gelen odamın duvarlarından belli..
Uyku tutmayan gecelerde biraz nefes almak için pencereyi açtığımda...
yıldızlarda asılı duran bakışlarından belli.
Ve sen bu yokluğa alışmamı istiyorsun öyle mi? Bu yokluğu kabul etmemi istiyorsun...
Yaşanan onca şeye bir kalemde mil çekmemi istiyorsun...E peki !!

Ne yaparsam yapayım hayatımdan sadece geçtiğini ve gönlüne beni kabul etmeyeceğini biliyor ve bu şiiri sakın okuma diyorum..

Olaki geri dönesin gelir...Sakın!!!

Aşk mahkemesine düştüm sanki...
Sayende cezamı çekiyorum hiç suçum olmadığı halde...

Hakim dedi suçlu ayağa kalk...
Suçun SEVMEK dedi...
Biliyorsun en buyük suç bu savunman nedir...

Evet hakim bey sevdim onu...
Hemde iliklerime kadar...
Uğrunda ölecek kadar...
Çok değer verdim...
Mutlu oldum...
Ağladım...
Cezama razıyım...
Karar verildi..

Ve ...

Sensiz yaşamaya müebbet mahkum edildim...