Hazreti Hamza'yi şehit Eden Vahşi'nin Müslüman Oluşu

Hazreti Hamza'yi şehit Eden Vahşi'nin Müslüman Oluşu

Vahşi, Hazreti Hamza'yı şehit ettikten sonra Mekke'ye döndü.Mekke fethedilince de Taif'e kaçtı.Taifliler de,İslam'a girmek için Resülullah'ın yanına gidiyorlardı.Artık Vahşi'nin kaçacak yeri kalmamıştı.
Kainatın Efendisi,Vahşi'yi İslam'a davet için haber gönderdi.Vahşi ise Resülullah'a şu cevabı iletti: "Ya muhammed beni nasıl İslam'a çağırırsın?!Allah'a şirk koşanlar,Allah'ın muhterm kıldığı bir canı haksız yere öldürenler,zina edenler günahlarının cezasını çekerler.Kıyamette,o biyük duruşma günüdecezaları katmerli olur,azap ve zillet içinde ebedi kalır.Halbuki ben bunların hepsini yaptım.Daha benim bir kurtuluşum olur mu?" Bunun üzerine Allah(cc) şu ayeti inzal buyurur:"Ancak şu var ki dönüş yapıp iman edenler,güzel ve makbul işler işleyenler bundan müstesnadır.Allah onların kötülüklerini iyiliklere,günahlarını sevaplara çevirir.Çünkü Allah gafurdur,rahimdir."(furkan,25/70)Bunun üzerine Vahşi:"Ya Muhammed, 'Dönüş yapıp iman etme,güzel ve makbul işler işleme' çok çetin bir şarttır.Bana kalırsa ben bu işin altındna kalkamam."
Hemen ardından şu ayet nazil olur:"Şurası muhakkak ki, Allah kendisine şirk koşulmasını affetmez,ama bunun altındaki diğer günahları dilediği kimse hakkında affeder."(nisa,4/48)
Yine Vahşi:"Ya muhammed, bu konuda görüşün nedir?Affetmek ,Allah'ın hikmet ve iradesine bağlıdır.Bilmiyorum :beni bağışlar mı bağışlamaz mı ?"diye sordu.Akabinde hemen şu ayet nazil oldu:"Ey Şanlı Nebi,sen şunu tebliğ et:'Ey çok günah işleyerek kendi özcanlarına kötülük etmede ileri giden kullarım!Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz.Allah,dilerse bütün günahları mağfiret eder.Çünkü o, gafur ve rahimdir,çok affetidicidir,merhamet ve ihsanı boldur."(zümer,39/53)
Vahşi ,tam istediği cevabı almıştı.Derhal Müslüman olmuştur.Bazı insanlar dedilerki :"Ya Resulullah! Biz de Vahşi'nin yaptığı gibi yapmıştık .Aynı şartlar bizim içinde geçerli mi?"Fahr-i kainat,"Bu şartlar bütün Müslümanlar için geçerliidr."buyurdular.(Taberani, Mu'cemul-Kebir,11/197)