Çocuk Ve Internet Kullanimi
ÇOCUK VE INTERNET KULLANIMI
Prof. Dr. Nilüfer Tuncer
Modern çağın bir gereği haline gelen bilgisayar ve Internet, kuşkusuz çocukların da yaşamına girmiştir. Internet’in, başta eğitim, iletişim, yaratıcılık olmak üzere çeşitli alanlarda yararları olduğu herkes tarafından bilinmektedir. Ancak, bilgisayar ve Internet kullanımının, çocuklar için olumsuz fiziksel, psikolojik ve sosyal etkilerinin yanında, tehlikeler de içerdiği yadsınamaz. Bu bildiride, olumsuz yönlerin yanında, alınabilecek önlemlere, özellikle de ana-babaların yapabileceklerine değinilmiştir.
ÇOCUK VE INTERNET KULLANIMI
Yaşamımıza birden bire giren ağların ağı Internet, artık onsuz yapamayacağımız bir konuma geldi. Bugün bilgilenme, işlem yürütme, haberleşme, eğitim ve eğlence gibi çeşitli fonksiyonlarıyla hayatımızın ayrılmaz bir parçası oldu.
Aynı durum, çocuklar açısından daha da geçerli oldu. Yetişkinlerden çok daha yetenekli ve becerikli olan çocuklar, kısa sürede Internet’i kullanmada ana-babalarını ve öğretmenlerini geçtiler ve Internet’in sunduğu çeşitli olanaklardan yararlanmaya başladılar.
INTERNET kuşkusuz eğitimde büyük yarar sağlamakta; Özellikle ödev yaparken, çocuklar tarafından yoğun bir biçimde kullanılmaktadır. Kanada’da 12-17 yaşlarındaki çocuklar, haftada 6 saat bilgisayar kullanmaktalar. Çeşitli veri tabanları, WEB siteleri, öğretmenlerle E-posta yoluyla kurulan iletişim, sohbet odalarında uzmanlardan bilgi almak kuşkusuz INTERNET kullanımının olumlu yönlerini ortaya çıkarmaktadır.
Yine INTERNET sayesinde, çocuklar E-posta ve sohbet odaları aracılığıyla yeni dostluklar kurmakta; onlarla ilgilerini ve dertlerini paylaşmaktadır. Ayrıca WEB sitelerinde gezinmek, yeni bilgiler edinmelerine katkıda bulunmaktadır. İngiltere’de yapılan bir araştırma 7-16 yaşları arasındaki çocukların 1/4ünün, sürekli INTERNET kullanıcıları olduğunu, bunların yarısının evden bağlandığını ortaya çıkarmıştır. Çocukların amacı, ağırlıklı olarak, ödev ve okul projelerine materyal bulmaktır. Ancak alışveriş (%17) yapanlar veya bu sitelerde gezinenler (%50) de vardır.
Çocuklar, kendi eleştiri dergilerini ya da diğer çalışmalarını INTERNET aracılığıyla yayınlamakta, yani yaratıcılıklarını sergileme olanağı bulmaktadırlar.
Internet’in yararları her geçen gün, teknolojinin de ilerlemesiyle, daha da artmaktadır. Gelişmeleri izlemek dahi baş döndürücüdür. Internet, bilgide ulusal sınırlar olamayacağının kanıtı haline gelmiştir. Dolayısıyla, çocukların uluslararası yeni bilgilere erişmeleri yanında, yeni ülkelerde yeni arkadaşlar edinmeleri de söz konusu olmaktadır.
Yararı ve çekiciliği, bu kadar açık olan Internet, aynı zamanda çocuk yönünden bir takım olumsuzlukları, hatta tehlikeleri de beraberinde getirmektedir. Gelişmiş ülkelerde yapılmış ve yapılmakta olan araştırmalar bu gerçeği katı bir şekilde ortaya koymaktadır. Ancak bunun en acı biçimde ortaya çıkması 20 Nisan 1999’da ABD’deki Littleton (Colorado) şehrindeki bir okula 2 öğrencinin yaptığı kanlı baskınla olmuştur. Öğrencilerin evlerinde ve bilgisayarlarında yapılan incelemelerden, INTERNET aracılığıyla bomba yapmayı öğremiş oldukları ortaya çıkmıştır. Kuşkusuz, bu belki bir ekstrem örnek olmuştur. Ama, Amerikan toplumunu önlem almak için daha hızlı hareket etmeye zorlamıştır.
Önlemlerden önce denetimsiz veya aşırı Internet kullanımının getireceği olumsuzlukları sıralayalım:
1- Fiziksel etkiler:
Uzmanların belirttiğine göre, sürekli ekran başında olan çocuklarda, göz rahatsızlıklarının yanında, beden rahatsızlıkları da görülmektedir. Böyle çocuklar, açık havada daha az kalmakta, diğer çocuklarla oyun oynayarak enerji boşaltması yapamamaktadırlar.
2- Psikolojik etkiler:
Internet’in çekiciliğine kapılıp, zamanını çoğunlukla bilgisayar önünde geçiren çocuklarda, zamanla “Internet tutkunluğu” (yahut bağımlılığı) (Internet Addiction Disorder) oluşmaktadır. Bu hastalığın semptomları olarak:
a) Alkol bağımlılığı gibi giderek artan tolerans yani bilgisayarda daha fazla zaman harcama.
b) Internet kullanımı veya kullanamamanın getirdiği stresin sosyal, kişisel ve iş ilişkilerine yanısması: Titreme, endişe, sürekli Internet’i düşünme ve hakkında hayal kurma, parmakların tuşa dokunurcasına istemsiz hareketleri.
c) İçe kapanma.
d) Daha sık bağlantı kurma.
e) Internet kullanımıyla ilgili faaliyetleri önemli ölçüde artırmak.
f) Önemli sosyal, iş ve eğlence amaçlı faaliyetleri azaltmak veya hiç yapmamak.
g) Internet yüzünden önemli ilişkileri tehlikeye sokmak.
Bir Amerikan psikoloğun yaptığı araştırmaya göre Internet’i çok kullanan 500 kişinin, %80i “bağımlı” kategorisinde idi. Araştırmanın sonuç kısmında, araştırıcı, “Internet’in insan hayatını, hastalık halindeki kumar tutkusu ya da yeme bozuklukları gibi etkileyeceği” ihtarını yapmaktadır.
3- Sosyal etkiler:
Uzun süre WEB gezintileri yapan çocuğun arkadaş edinme sıkıntısı çektiği (genelde 2/TV seyredenlerde 5) gene ABD’de yapılan bir incelemeyle saptanmıştır. Bu araştırmada çocuklara WEB’de gezinirken nasıl hissettikleri sorulduğunda, cevap en çok “yalnız” olmuştur. (3 Kasım 1999’daki haber)
Bu “yalnız” çocuklar, giderek toplumla iletişim kurmakta zorlanmakta olup, topluma olumsuz duygu ve düşünceler beslemeye başlamaktadır.
Ayrıca, yine bir araştırmada (ABD), aşırı Internet kullanan çocukların daha az kitap okudukları da saptanmıştır. Gerçi bunun aksi de İzlanda’da yapılan bir araştırmada iddia edilmiştir.
4- Tehlikeler:
Internet, içinde sonsuz güzellik ve sayıdaki güller kadar, ayrık otlarını da barındıran bir bahçedir.
WEB sayfalarında gezinirken, çocuğun ansızın *****grafi, uyuşturucu, alkol, çeşitli silahlar, bomba yapımı, kalpazanlık, hırsızlık yolları içeren sitelerle karşılaşması ve doğal olarak bunları merak etmesi, dolayısıyla bu sayfaları okuması çok olağan bir durumdur. Özellikle, her türlü kötü kullanıma, tüm masumiyetiyle açık ve korunmasız olan küçük çocukların, gördükleri ve okudukları karşısında etkilenmemesi mümkün değildir. Nitekim İngiltere’deki araştırma, çocukların %33’ünün Internet’te gördüklerinden ötürü bozulduğunu ve sıkıldığını ortaya koymuştur. CNN/TIME’ın yeni yetmelere (13-17 yaşlarında 409 kişi) yaptığı bir ankette (Mayıs 1999), ana-babaların %62 oranında çocuklarının hangi WEB sitelerini dolaştıklarını bilmedikleri ortaya çıkmıştır. Çocuklara hangi WEB sitelerine ulaştıkları sorulduğunda, %44 oranında **** içerikli siteleri, %25 oranında “nefret” grupları hakkında bilgi içeren siteleri, %14 oranında bomba imalatı sitelerini, %12 oranında nereden silah alabilecekleri bilgisini içeren siteleri izledikleri ortaya çıkmıştır. Gençlerin cevaplarından, ana-babaların %43’ünün Internet kullanımı ile ilgili kurallar koymadıkları, %31’inin ailesinin kurallarını takip ettiği, %26’sının ise kurallara rağmen istediklerini yaptığı ortaya çıkmıştır. Gençler %78 oranında Internet’e erişimin yararlı olduğunu düşünmektedirler.
Bir diğer tehlike, E-posta aracılığıyla kurulan dostluklardır. Sanal bir dünyada oluşan bu dostlukların, yaşıtlar arasında olup olmadığı bilinmediğinden, bazan kötü kullanıma da aracı olmaktadır. Bunlar, kötü, kaba söz ve ifadelerden, kötü niyetli tekliflere kadar değişebilmektedir. Nitekim, Time/CNN araştırmasında, kız ve erkek çocuklara bu husus sorulduğunda, kızlar %58 oranında, erkekler %39 oranında “evet” yanıtını vermişlerdir. ABD’de Ocak 1998’den itibaren 460 kişi bu suçlardan ötürü tutuklanmıştır.
Sohbet odaları (Chat Rooms) da, gene muhatabın gerçek kişiliğinin gizli kalması halinde, çocuklar için tehlikeler yaratabilir. Aksi halde, karşısındaki kişi veya kişilerin uzmanlık bilgilerinden yararlanılması, çeşitli ilgilerin paylaşılması açısından kuşkusuz yararlıdır.
ÖNLEMLER
ABD’de yapılan araştırmalara göre 1999’da 3-17 yaşları arasında 18 milyon çocuğun INTERNET kullandığı saptanmış ve 3 yıl içinde bu sayının 38 milyona çıkacağı tahmin edilmiştir. (eStats-Internet Şirketi)
Başkan Clinton, 1995’te, 2000 yılında Amerika’daki her okulda ve her sınıfta Internet bağlantısı olması hedefini vermiştir. Bu durumda zaman geçirilmeden önlem alınması kaçınılmazdır. Nitekim, INTERNET’in yaygın kullanıldığı ABD’de yasal olan ve olmayan çeşitli önlemler saptanmıştır.
a) Yasal Önlemler:
Çocukları siber-uzay tehlikelerden korumak için Senato bir komite kurmuş olup, en kısa zamanda bir yasa çıkartmaya çalışmaktadır (Child Online Protection Act). Ancak konuşma özgürlüğüne engel olur diye senatörler kanuna karşı çıkmaktadırlar. Bu arada Mart 1988’de kurulmuş olan, Cyber-Tipline adlı kuruluş, 7500 *****grafik site saptamış olup, konu yerel ve federal makamlara intikal ettirilmiştir. Cyber-Tipline, “Kayıp ve Sömürülmüş Çocuklar Ulusal Merkezi”ne bağlı olarak çalışmaktadır.
b) Servis sağlayıcı veya çevrimiçi bağlantı yapan firmaların önlemleri:
Bazı firmalar, çocuklar açısından sakıncalı olan WEB sitelerine sohbet odalarına ve bülten tahtalarına erişimi önleyecek önlemler almaktadır. NET NANNY, CYBER PATROL gibi. Örneğin, belli anahtar kelimelerin kullanımı halinde bilgisayar kilitlenmektedir. Ancak bazan bu önlem, masum bir ev ödevine de imkan vermemektedir.
Bir diğer önlem, ana-babayla görüşerek, erişim bloklarını oluşturmaktır. Daha kişisel olan bu önlemde, ailenin isteği, çocuğun yaşı ve olgunluğu gibi faktörler gözönüne alınabilmektedir.
Bazı firmalar, sadece “çocuklar için” etiketiyle programlar hazırlamaktadır. Bu çeşit programlar güvenilir, yani çocuk açısından tehlike arzetmeyen programlar olmaktadır.
Girilmesi istenmeyen sitelere veya kişisel bilgilere ait filter programlar için rehberler vardır: www. safekids.com/filters.htm
ABD’de 1996’da 2 filter varken, bugün bu sayı 120ye ulaşmıştır.
c) En önemli kontrol yolu ise, evde ana-babanın yakın denetimi olmaktadır.
Bütün araştırıcılar sonuçta bu noktada birleşmektedir. Bunun için ana-babaların çocuklarıyla birlikte ekran başında zaman geçirmeleri gerekmektedir. Bu da, ana-babaların bilgisayar okur-yazarı ve Internet kullanım bilgisi olmasının gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır. (Bu konuda ABD’de kitaplar yazılmıştır: PC Dad’s Book) Önerilen önlemlerden biri, bilgisayarı çocuğun kendi odası yerine ailenin oturma odasına kurmaktır. Böylece çocuğa sezdirmeden denetim de yapılabilir.
Bir diğer denetim yolu, bazı yazılımların yardımıyla, çocuğun hangi sitelere girdiğine veya kimlerle ne görüştüğüne –çocuğun bulunmadığı bir zamanda bakmaktır. Ancak, bazı ana-babalar, bunun, çocuğun kişiliğinde yara açacağını, bu eylemin izinsiz özel mektupları okumakla bir olacağını söylemektedirler. Buna karşı bazı ana-babalar da, çocuk 18 yaşına gelene kadar sorumlu sayıldıklarına göre, bunu yapmaya hakları olduğunu savunmaktadırlar. Kuşkusuz, ana-babaların çocuklarıyla birlikte Internet’te gezinmeleri veya sohbet odalarına girmeleri ya da çocuğa, kiminle ilişki kurduğuna bakarak, E-posta için izin vermeleri daha sağlıklı olacaktır.
Ancak en önemlisi ana-babaların çocuklarına küçük yaştan itibaren Internet kullanımıyla ilgili bazı kuralları öğretmeleridir. Bunların başlıcaları şunlardır:
1- Çocuğa hiç bir zaman kimlik bilgilerini vermemesi öğretilmelidir. (Ev adresi, okulun adı, tel. no. gibi)
2- Çocuğa, ana-babanın izni olmaksızın, bilgisayar aracılığıyla tanıştığı kişiyle, yüzyüze buluşmaya kalkmaması öğretilmelidir. Mutlaka gerekirse, bu kalabalık bir mekanda olmalıdır.
3- Çocuğa, açık saçık, tehdit edici, tahrik edici, kısaca onu rahatsız edici hiçbir mesaja cevap vermemesi öğretilmelidir.
4- Çocuk, tanımadığı kişilerden gelen E-postalarla ilişki kurmamalıdır. (Özellikle zincirleme olanlar)
5- Çocuğa, Intenet’te okuduğu herşeyin doğru olmadığı hatırlatılmalıdır.
6- Çocuğa, bilgisayar kullanımı ile ilgili makul kurallar konmalı ve bunlar bilgisayarın yakınında asılı bulunmalıdır.
7- Çocuğun “çevrim-içi arkadaşları”nı tanımaya çalışmalıdır, tıpkı gerçek arkadaşlarını tanıma gerekliliği gibi. (Bazan 12 yaşındaki bir çocuğun muhatabı, gerçekte 40 yaşında bir adam olabilir!) ABD’de 346 çocuk üzerinde yapılan bir anketten, yarıya yakını Internet arkadaşı edinmiş ancak ebeveynlerin %42’sinin bunu sorgulamış olduğu ortaya çıkmıştır.
8- Eğer, Internet’te çocuklar için sakıncalı bir yayınla karşılaşılırsa, bu hemen ilgili bir kuruluşa ihbar edilmelidir. (ABD’de Cyber-Tipline’a tel. edilebilir veya kayıp Çocuklar Internet adresi’ne yazılabilir)
American Academy of Pediatrics, bu önlemlere ek olarak ana-babalara, çocuklarına eleştirel yaklaşımı öğretmeyi, kendilerini örnek olmalarını, başka faaliyetleri de özendirmeyi ve bilgisayarı “elektronik bebek bakıcısı” olarak görmemeyi öğütlüyor.
O halde önlemlerin en önemlisi, çocuğa güvenmek ve onunla karşılıklı konuşmaktır. Tıpkı TV programlarında olduğu gibi seçici olmayı öğretmek gerekir.
Son olarak ülkemizde çocuk ve Internet kullanımı ilişkisiyle ilgili olarak ne gibi önlemler alındığı ya da alınıp alınmadığı sorusu akla gelebilir. Giderek yaygınlaşan bilgisayar ve Internet kullanımı –ki devlet tarafından da büyük ölçüde teşvik edilmekte, okullarda bilgisayarlaşma için fonlar ayrılmaktadır- denetimsiz ve sahipsiz bir şekilde sürmektedir. Bu yönde araştırmalar hemen hiç yoktur. Bu bakımdan kaç çocuğun kendisine uygun olmayan sitelerde gezdiği, sömürüldüğü, mağdur edildiği bilinmektedir. Bildiğimiz kadarıyla, bu yönde yasal önlemler de henüz alınmamıştır. Ana-babanın, değil bilgisayar okur-yazarı, normal okur-yazar yapılmaya çalışılan bir toplumda, çocuklar Internet’in sömürü yönüne karşı nasıl korunacaktır? Konuyu geniş bir platformda tartışmak ve çok geç olmadan önlemleri almak gerekir.
◄
