Printable View
yıkan sendin
ben aşkına saygı duydum onun için boyun eydim
bir kez sana gönül verdim yanan bendim yandıran sen
gittin yüreğimi yaktın yaş oldun gözümden aktın
sen gittin ardından baktım
yıkan sendin yıkılan ben
onurluyum kal diyemem
ben sevdim seni bilemem
yol yakınken döne diyemem
yollar bendim çiğneyen sen
sana nasıl anlatayım
zaten herşey ortada bak
yakın yeri ettin uzak
yollar bendim çiğneyen sen
yıkıp gitmiştin
bir akşam üstüydü hatırlar mısın?
bu aşkın sonu yok bitsin demiştin
elini elimden usulca çekip
gözünde yaşlarla gidivermiştin
aradığın aşkı söyle buldun mu
benden uzaklarda mesut oldun mu
kendine yeni bir yuva kurdun mu
sen benim dünya mı yıkıp gitmiştin
gözlerinde hala yaşlar var neden
saçlarında zamansız aklar var neden
dilinde sitemler ahlar var neden
yıllar aşkımızı siler demiştin
seni seveli
benimle ağlıyor bomboş kadehler
her akşam sarhoşum seni seveli
temeli yıkılımış gönül yuvamın
virane olmuşum seni seveli
mutluluk yolunu sensiz kapattım
her gece aşkını düşünüp yattım
ömrümü hasretin içine kattım
şimdi bir berduşum seni seveli
sırtımdan vursa zalim anılar
ben seni unutmam mahşere kadar
her sokak başında göz yaşlarım var
yaralı bir kuşum seni seveli
mutluluk yolunu sensiz kapattım
her gece aşkını düşünüp yattım
ömrümü hasretin içine kattım şimdi bir berduşum seni seveli
sana hasret gideceğim
sensiz kalmak zor olsada sana veda edeceğim
korkuyorum en sonunda sana hasret gideceğim
adım adım izlerinle aşka küskün sözlerimle
açık kalan gözlerimle sana hasret gideceğim
olur dedin olmadı ki gönül huzur bulmadı ki
başka çarem kalmadı ki sana hasret gideceğim
adım adım izlerinle aşka küskün sözlerimle
açık kalan gözlerimle sana hasret gideceğim
sensiz kutladım
yokluğun öyle zor geldiki bana
seni görmeyince inan ağladım
sanki öksüz kalmış bir çocuk gibi
bu doğum günümü sensiz kutladım
sevdiğim bu günü bilir diyordum
unutmaz mutlaka gelir diyordum
beraber olmayı çok istiyordum
bu doğum günümü sensiz kutladım
mazide kalmıştı tatlı gülüşün
mazide kalmıştı sıcak öpüşün
o anki halimi şöyle bir düşün
bu doğum günümü sensiz kutladım
kabul edemem
bana birşeyler söylemi diyorsun
sana sevgilimden başka söz demem
seninle biz yanlız dostuz diyorsan
senin dostluğunu kabul edemem
sulanan çiçekler kururmu söyle
selin önünde set dururmu söyle
sevenler hiç kardeş olur mu söyle
senin dostluğunu kabul edemem
bir şarkı duyarız dünü anarız
bir günün yüzünden aşka yanarız
sevip sevilmeden nasıl yaşarız
senin dostluğunu kabul edemem
senin dostluğunu kabul edemem
yorgun yıllarım
hem beni öldürdün hem bendeki seni
böyle olsun istemezdim
ben malubum ama sende kaybettin
ben hayatı sende beni
lanet olsun bana
seni bu kadar çok
niye bu kadar çok sevmişim
sana hiç değmezmiş
tertemiz duygularım geçte olsa öğrendim
kapanmaz yarayım gece gündüz kanarım
göz göre göre yandı yıllarım
gönlümde açan gonca gül olmadan kırıldı
senin eserin bu yorgun yıllarım
ayrılmaya
sonsuz askla severken bırakmam senı tam bulmusken gonlumun ılk sevdıgını sen kaybetmek ıstersın soyle benı gızlı kalsın duylmasın ayrılmayalım aman kımse bozmasın mutlulugumuzu sakın kımse duymasın soylemeyelım vurmasın yıkmasın bızbıze kalalım bellı olmaz goze gelır ayrılmayalım ayrılmayalım
dönmeseydin
sana yabancı eller dokunmuş
hiç dönmeseydin dönmeseydin
gönül dalına hep eller konmuş
hiç dönmeseydim dönmeseydin
güzelliğini zaman götürmüş
zalim insanlar seni bitirmiş
gururlu başın yerlere değmiş
hiç dönmeseydin dönmeseydin
hala aklımda böyle bir gündü
çaresiz kalan ümitler söndü
seni çok seven o insan öldü
hiç dönmeseydin dönmeseydin
ilk akşamında
o akşam sessizce veda ederken
maziyi yaşadım göz yaşlarında
özlemin dağ gibi büyüdü birden
daha yokluğunun ilk akşamında
her adım atışta geriye döndüm
ızdıraptan inan deliye döndüm
her köşe başında gölgeni gördüm
daha yokluğunun ilk akşamında
ben senin elinde çalan bir sazdım
bir şarkıydın inan dudaklarımda
adını buğulu camlara yazdım
daha yokluğunun ilk akşamında