Printable View
**her$ey sensin**
gózlerimi kapattim soyle bir hayatima baktim
dú$úndúm seni seninle geçirdigim gúnleri
seninle olunca dúnyamin aydinladigini
sensiz hayatimin anlami olmadigini
anladim sen benim gúne$im
sensiz dúnyamin karanlik oldugunu
anladim ki her $ey sensin
seniz olmuyor inan bana
bu dúnyanin kahri çekilmiyor
sensiz bu dúnya agir geliyor
anla iste sensiz olmuyor
beklemek artik çok zor geliyor
gúnler bir túrlú geçmiyor
Senin, o masum çehrenle bütünlesmis gözlerini;
hafizama kaydettim...
El yazmasi, göz nurun olan gül kokulu vecizeleri;
kalbime hapsettim....
Seni bir daha silinmemek üzere benligime yazdim.
O siyah, gür saçlari, yolunu gözlerken agarttim.
Gülen gözlerimi aglattim.. Farkinda misin?
Farkindamisin...
Kirdim sana siir yazan elimi.
Kestim ismini sayiklayan dilimi.
Kör ettim resmine bakan gözlerimi.
Ve kesecektim senin olan kalbimi;
yapamadim.. farkinda misin,
sana kiyamadim..
AMA BEN FARKINDAYIM SEN,GÖZÜNÜN,DİLİNİN,ELİNİN YANI SIRA KALBİNİDE
KESMİŞSİN..!
Üzerime devirip dağ gibi hüzünleri
Böyle çekip gitmek var mıydı ?
Var mıydı böyle bitirmek ?
Hani söz vermiştik birbirimize ?
Kaç zaman geçti aradan
Sen yoksun !
Sana sığındığım geceler
Alevleri gökyüzünde
Bir kumsal ateşiydi günahları yaktığımız .
Ve kan rengi şarapla yıkanmış
Bir hasret şimdi göğsümüze taktığımız .
Bilirim dönmeyeceksin artık !
Uzun zaman oldu
Belki çoktan unuttun .
Adın kaldı soğuk duvarlarında odamın
Sigara paketlerinde şiirlerin
Resimlerin bana gülen ,
Cüzdanımda saç telin .
Bir veda o geceden aklımda kalan
Kekremsi bir tat
Bir med cezir yüreğimde
Ben vurgun yemiş bir yaralı
Gemiler bana taşır bütün aşk yorgunlarını
Sen yoksun ...
Hayatımın ilkbaharında tanısaydım seni
Yasak umutlara ve acılara inat
Buruk bir şarap tadında olsaydı sevdamız
Yıllandıkça güzelleşen
Ve sen şiirler okusaydın geceleri
Saçlarımı okşarken .
Ellerimi tutsaydın ansızın
Yüreğim eriseydi gözlerinde
Yansaydım ateşinden .
Sen ağlasaydın mutluluktan
Ben ölseydim
Yalnızca beni sevdiğini bilseydim .
Seviyorum deseydin
Bi kere söyleseydin
Yanmazdım
Yanmazdım böyle çekip gitmeseydin ...
Bir veda o geceden aklımda kalan
Bir günah, belki yasak
Yanımda olsan şimdi, hiç konuşmasak
Ağlasak bin kere pişman olsak
Sonra yine bozsak yeminleri
Sarılsak sımsıkı
Öylece kalsak ...
Gittin ...
Kimbilir kaç deli sevda sığdırdın yüreğine
Işığa üşüşen pervaneler gibi sardılar seni
Körkütük aşkların ortasına düştün
Yalanların pençesine .
Belki birgün, bir gece
Dar bir vakitte belki
Hiç beklemezken seni gelirsin diye
Ben hâlâ burdayım
Sen yoksun !
Lanet olsun ...
İnsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
Yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
Gerisi onlara kalmış...
Insanlari ne kadar düşünürsen düsün,
Onlarin seni o kadar düsünmediklerini ögrendim.
Güven elde edebilmek için yillarin gerektigini,
Ama yok etmek için saniyelerin bile yettigini ögrendim.
Önemli olanin hayatindaki esyalarin degil,
Hayattaki kisilerin oldugunu ögrendim.
Insanin ancak 15 dakika çekici olabildigini,
Ondan sonra alisildigini ögrendim.
Kendimi karsilastirmak için baskalarinin en iyi yaptiklarini degil,
Kendi en iyi yaptiklarimi kistas almam gerektigini ögrendim.
Insanlar için olaylarin degil, onlarin daha önemli olduklarini
ögrendim.
Her ne kadar ince kesersen kes,
Kestiginin her zaman iki yüzü olacagini ögrendim.
Sevdigin kisilere sevgi dolu sözler söylemen gerektigini,
Belki bunun onu son defa görüsün olabilecegini ögrendim.
Her ne kadar onu çok düsünsen de,
Yine de gidebilecegini ögrendim
Kahramanlarin, yapilmasi gerekenleri ne pahasina olursa olsun,
Yapanlar oldugunu ögrendim.
Insanlarin seni hep hesapsiz sevdigini, Ama bunu nasil
göstereceklerini bilemediklerini ögrendim.
Sinirlendigimde gerçekten buna degse bile asla acimasiz olmamam
gerektigini ögrendim.
Gerçek dostlugun ve gerçek askin aramizda uzak mesafeler olsa bile
büyüdügünü ögrendim.
Birisinin seni istedigin gibi sevmemesi,
Onun seni tüm benligiyle sevmedigi anlamina gelmedigini ögrendim.
Bir arkadasin ne kadar iyi olursa olsun seni üzecegini
Ve senin yine de onu affetmen gerektigini ögrendim.
Bazen baskalari tarafindan affedilmenin yetmedigini ögrendim.
Kendini de affetmeyi ögrenmelisin.
Kalbin ne kadar kirilmis olursa olsun,
Dünyanin senin acilarindan dolayi durmayacagini ögrendim.
Geçmisimiz ve durumumuzun oldugumuz kisiligi etkiledigini,
Ama olmamiz gerekene karsi sorumlu oldugumuzu ögrendim.
Iki kisinin tartismasinin, birbirlerini sevmedikleri anlamina
gelmedigini ögrendim.
Ve tartismadiklari zaman da sevdikleri anlamina gelmedigini.
Bazen kisiligini eylemlerinin önüne koyman gerektigini ögrendim.
Iki kisinin tamamen ayni olan bir seye baktiklarinda bile
Farkli seyler görebildiklerini ögrendim
Hayatlarinda her zaman dürüst bir sekilde daha ileriye gitmek
isteyen kisilerin,
Sonuçlari önemsemediklerini ögrendim.
Seni dogru dürüst tanimayan kisilerin,
Hayatini birkaç saat içinde degistirebileceklerini ögrendim.
Verebilecegin bir sey kalmadiginda bile bir arkadasin agladiginda,
Ona yardim edebilecek gücü bulabilecegini ögrendim.
Yazmanin, konusmak kadar duygusal gayret gerektirdigini ögrendim.
En fazla önemsedigim kisilerin, benden hep uzaklastirildiklarini
ögrendim.
Insanlari üzmeden ve duyarli olarak kendi fikirlerini söylemenin
Çok zor oldugunu ögrendim.
Sevmeyi,
Ve sevilmeyi ögrendim...
Ögrendim...
Bu gece tek isteğimdi
Uzanıp tutmak ellerini
Sebebini sormadığım ayrılıkların
Yaşını silemediğim gözlerinin hapsinde
Bu gece tek isteğimdi
Sıcaklığınla uyumak
Geceye inat yıldızlara inat
Sensizliğe inat
Ve kalp atışlarını göğüsüm de yaşamak
Bu gece tek isteğimdi
Ağlamak doyasıya kollarında
Ve gözyaşımı sevda yapıp
Akıtmak avuçlarına ilk defa
Bu gece ne çok istedim
Duymadığım sesini kulaklarımda
Bakamadım gözlerini gözlerimde
Dokunmadığım saçlarını ellerimde
Bu gece bencilce
Evet bencilce istedim seni
Bende kalan yarına eş olasın diye
Düşünmeden geri kalanları kalacakları
Bir kere isterdim seni
Sensiz zamanlara seni
Ölümün sessizliğinde
Sensiz olmamak adına
Bu gece ilk defa
Bu gece son defa istedim seni
Bir daha sensiz olmak
Son isteğimdi..
Keşkeleri çıkardım hayatımdan
Eyvahlar bana göre değil artık
Bana göre değil pişmanlıklar
Ben seni unuturum sevdiğim
Yeşil gözlerini bir bardak rakıya gömerim
Anıları içime
Yıllar önce bir temmuz gecesinde
Zamansız bir yağmur altında başlayan
O zamansız aşkı unuturum
Zamanlara sığmayan
Zaten hayat bir yalan
Gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha
Üzerimde eskiden kalma bir sevdanın yorgunluğu
Yüreğimin kara kaplı defterinde
Sararmış sayfaların arasında
Bir adamın yıllar arkasında kalmış suskunluğu var ve küskünlüğü hayata
O ki kapanmış bir kapı umutlarıma
Çaresizliğe bir geçit
Durma hadi gözlerimden de çekip git
Çek git gecelerimden
Bir daha girme düşlerime
Kanıma girme artık
Yeter git
Kimseler bilmez geceden başka
Yine yalnızım
Sokaklar dolusu insan içinde
Bir ben yalnızım
Gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha
Ne fırtınalar kopar yine içimde
Bu sevda yakar yüreğimi
Yıkar derinden
Susar içimdeki ağıtlar
Geceler inadına susar ben susarım
An gelir zamanlar dolusu ağlarım
Ağlarım çocuk gibi
İhanet karası gecelerde kıvrandırır bu sancı
Kahpe bir kurşun gibi arkadan vurur yalnızlık
Sabahlara kadar ağlarım
Ağlarım ölesiye
Neden içi bu kadar karanlıktır gecelerin
Neden geceler umut taşımaz sabaha
Ve neden ağlatır beni bu uzun yolculuklar
Yeter artık yeter buraya kadar
Keşkeleri çıkardım hayatımdan
Eyvahlar bana göre değil
Bana göre değil yerli yersiz ağlamak
Madem ki bir kez yaşanıyor bu hayat
Kılıcımı çektim kınından
Kuşandım cesareti ve bitirdim esareti
Gömdüm denizlere
Keşkeleri çıkardım hayatımdan
Eyvahlar bana göre değil artık
Anladım ki insan her an sevebilir
Mevsimsiz açan bir çiçek gibi dirilir yeniden
Keşkeleri çıkardım hayatımdan
Ben seni unuturum sevdiğim
Yıllar önce bir temmuz gecesinde
Zamansız bir yağmur altında başlayan
O zamansız aşkı unuturum
Zamanlara sığmayan
Keşkeleri çıkardım hayatımdan
Geleceksen bugün gel
Yarın çok geç olabilir...!
Diyemedim
Umutlarını bir torbaya doldurdun mu hiç?
Bıraktın mı sonra metruk bir viraneye?
Düştü mü omuzların ?
Kaldı mı içinde sevinç ?
Güldüler mi ardından ?
Bakın derken divaneye!
Oysa arı bir sevgi.
Yalnızca ardımda kalan.
İki güzel gün değimli ki.
Ta yüreğimi böylesi yakan.
Kırık bir yaşam, umudun tükendiği.
Korku aşktan bile kaçan.
Yılgınlık sevgiden.
Ve yorgunluk fesat yüzlerden.
Haykırmak isterdim hem de delice.
Haykırmak ölümüne.
Seni seviyorum diye.
Diyemedim!
Değil haykırmak kendime bile
diyemedim
En güzel selviyi senin için diktim.
En güzel yeri sana verdim.
Yüreğime gömerken.
En çok seni sevdim.
Tebessümün mavzer.
Mahcubiyetin hançer.
Yarası ağır.
Kim diyorsa geçer.
Yalan!
Ne geçmesini istiyorum sevdamın.
Ne iyileşmesini istiyorum yaramın.
Özüme köz düşerken lütfundan.
Yanacak Yürek benden.
Harlanacaksa gönül.
Sadrıma alaz senden..
Yanacaksa bu yürek harlanacaksa gönül.
İlişme bırak!
Budur senden alacağım büyük ödül!
Ne yapmaya çalışıp, ne diye yazmıyorsun,
Sevgimi tartıyamı koyupta tartıyorsun,
Öfken varsa vur hadi ne diye duruyorsun,
Yeter artık sustuğun konuş biraz güzelim.
Senin kadar sabırlı olamam biliyorsun,
Seven nasıl eriyor bakıpta görüyorsun,
Mezara gireceğim günümü bekliyorsun,
Yeter artık sustuğun konuş biraz güzelim.
Yeşertip bahçemizde yine sevgi çiçeği,
Büyütelim seninle neşe adlı bebeği,
Çatlasın bırakta kıskananın göbeği,
Yeter artık sustuğun konuş biraz güzelim.
Bırakıp kalemi ellerimle yazacağım,
Sitemleri gizleyip şiirimle kızacağım,
Desemde inanma sen gezip tozacağım,
Yeter artık sustuğun konuş biraz güzelim.
aradığım bulamadığım,bulamıyorum,bulamayacağım, kurtulamıyorum,bırak
yakamı,ben insan değilim, robotum,aşk diye birşey yok,tamam.
aradığını bulmak;sağırlaşmak körleşmek ve de sakat kalmaktır.
aramayacağını bilip saatlerce telefonun başında beklemektir
aranıpta bulunamayan
araya ayrilik girdiginde 7. kattan intihar tesebbüsü sonucu
düsen,ölmeyen,can çekisen,her taraf1 kanayan bir seydir.
arayıpta bulamamaktır
arkadaşlar aşk ...derin bir kuyu misali tırmanmaya calışıpta
cıkamadıgımız kör bir kuyudur (bence)
arkadaşlar aşk diye bişey yoktur! asl olan sevginin tükenmemesidir.
arkadaşlar sakın sevmeyin ona göre sevecekseniz ise ilk önce kendinizi
sevin
arkasından 2 damla gözyaşı dökmektir
arkasından koşmak ama hiç yakalyamamaktır
artık asla inanmadığım bir şey.
arzu etmektir.
arzuladığınız varlıkta bulacağınız tada susamaktır. aşk kimi zaman
suskunluk kimi zaman haykırıştır
aschk bir cig köfte gibidir,acisi olmazsa tadi olmaz....
asik nedirki aski yasayan varmi aski yasayanlarbilir aski kim
yasamiski
asik olan askin ne oldugunu anlar ve taninmasi zor bir olay...
asik olmak cok guzeldir onu ilk gorduyunde sevmek ve deyer
vermektir..... ben cok seviyorum leyla gibi
ask en kutsaldır sevenler ayrılmazınlar hep bırlıkte olsunlar askın
deyerını ılsınler..
ask "onun olumu ısteyebılcegı canı" olmaktır!!
ask ,ego,sperego nun kırıldıgı yer olsa gerek kı kendınle ılgılı hıc
bısey hayal edeme.
ask = aliskanliktir bu kelimenin icinde bile vardir aliskanlik bas
harfinde ortasinda ve sonun da
ask 2 insanin bir birlerine olan aglasigmaz isteyidir.
ask acı keder ask dunyanın en kotu seyidir ızdıraptan baska bı sey
degıldır ask...
ask aci biberdir ilk tatarken aci verir sonra cok tadarsin miden
alisir ve daha sonra motorun bozulur budur
ask aci cekmek... hasret cekmektir....
ask aci cekmekten baska birsey degildir be arkadas... ask sevdigin
kisinin seni sevmedigini bildigin halde senin onu sevmen ve onsuz
olamamak di...
ask aci cekmektir
ask aci cekmektir,sadece o anlik güzeldir,yani gelip gecicidir,hep
yalan!!
ask adami oldurur, ya seversin yanarsin ya sevmezsin asksiz oldugun
icin yanarsin
ask adamin hayatini kaydiran birseydir, ve o adam de bundan mutluluk
duyar
ask affedebılecek kadar üstün olmasını dılerım
ask ahhh ask icimi yaktin
ask aklın bıttıgı yerdır...
ask alevden bır denızı mumdan bır kayıkla gecmeye benzer
ask anatilmayan bir duygu.ask zor kazanilan ama capuk kaybedilen ve
aci cektiren bir vırus.
ask ancak yaradana olur ama tanri kuluda sevilir ve hos tutulur ornek
leyla ile mecnun
ask anlamını cogu kişinin tartıstıgı erisilmez bir duygudur
ask anlamsis dert
ask anlatılmayan sadece yasanan tek seydir
ask anlatilamaz, ask yasanir! aski asik olanlar bilir! ask herkes icin
farklidir! dilerim tanridan kimse asik olmadan ölmesin!!
ask anlatilmasi zor bir duygudur
hazandım gelişinle bahara döndüm
yaprağım yeniden yeşerdi şimdi
geceydim seninle gündüze döndüm
günüme ümitle bakarım şimdi
anlamsız yılların anlamı oldum
aradığım kadını ben sende buldum
ümitsiz yarına pıranga vurdun
öbürgüne ümitle bakarım şimdi
yoktur bu cihanda başka eşin yar
olmaz benim gibi kimse bahtiyar
senle geldi bana tüm mutluluklar
geleceğe ümitle bakarım şimdi
Sen üzülme bana sevgilim,
idare ediyorum işte
İttire ittire götürüyorum hayatı
bilinmezliği ile...
Sen üzülme suskunum diye.
Söküklerini dikiyorum gecenin.
Ay ile yıldızları birleştiriyorum,
Gök ile güneşi,
martılar ile denizi, güzel ile çirkini...
Yaşam ile ölüm arasındaki bu maratonun
Son finalini koşuyorum nefes nefese.
Sen üzülme ara sıra ağlıyorum diye
Adına yazdığım tüm şiirleri fırlatıp attım da denize
O canımı yaktı biraz.... Yoksa iyiyim ben.Kızma bana gecenin
karanlığına takılıp kaldım diye
Merak etme; güneş bana da doğacak
Beni de yakacak, içimi yeniden ısıtacak
Denizin tuzu tenimi ısıracak
Huzur; giyilmemiş bir elbise gibi
Ruhumu sımsıkı saracak.
Gelmek istersen yeniden bana
Kapım açık tüm sevdalara
Geleceğin zaman haber ver
Ya da dokun yüreğime
Gün ışığı aydınlığında
Hayatımn boşa geçen zamanlarına acıyorum bazen
Keşke diyorum........
Seni daha önce tanımış olsaydım
Keşke diyorum........
Daha önce kapılsaydım mavi gözlerine
Keşke diyorum.......
Sana daha yakın olabilseydim
Keşkler beni boğuyor AŞKIm
Keşkeler beni boğuyorr.......
Seninle zamanların en ölmezini yaşamıştık
En büyük çemberini çizmiştik mutluluğun
En geniş açılarına aşkı taşımıştık beraberce
Hatırlar mısın?
Yağmurlar yağdırmıştık en kurak mevsimlerde
Boy boy umutlar yeşertmiştik içimizde
O ne özlemlerdi gizlediğimiz
Hatırlar mısın?
Bir şarkımız vardı ki en içlisiydi şarkıların
şiirlerim vardı sana okurdum mısra mısra
Ve sonra göz göze gelirdik uzun uzun
Hatırlar mısın?
Sen bensiz ben sensiz az mı ağladık
Az mı kaçtık gölgesinden ayrılığın?
Allah'a kaç geceler avuç açtık
Hatırlar mısın?
ve neden sonra sarardı yaprakları mutluluğun
Ve neden bir bir kuruttuk umutları, özlemleri?
Oysa bir ağaçtık dal dal çiçek açan, meyve veren
HATIRLARMISIN?
Seninle zamanların en ölmezini yaşamıştık
En büyük çemberini çizmiştik mutluluğun
En geniş açılarına aşkı taşımıştık beraberce
Hatırlar mısın?
Yağmurlar yağdırmıştık en kurak mevsimlerde
Boy boy umutlar yeşertmiştik içimizde
O ne özlemlerdi gizlediğimiz
Hatırlar mısın?
Bir şarkımız vardı ki en içlisiydi şarkıların
şiirlerim vardı sana okurdum mısra mısra
Ve sonra göz göze gelirdik uzun uzun
Hatırlar mısın?
Sen bensiz ben sensiz az mı ağladık
Az mı kaçtık gölgesinden ayrılığın?
Tanrıya kaç geceler avuç açtık
Hatırlar mısın?
Ve neden sonra sarardı yaprakları mutluluğun
Ve neden bir bir kuruttuk umutları, özlemleri?
Oysa bir ağaçtık dal dal çiçek açan, meyve veren
Hatırlar mısın?
öyle ya bir kara tren ayırmaya yetti bizi
Bir mendil bile sallayamadım ardından
öylece yalnız, öylece sensin kaldım
Hatırlar mısın?
şimdi boş vagonlarda arıyorum seni
Anıları yaşıyorum yeni baştan
Elimde değil seni hatırlıyorum
bilmem ki sen de beni
Hatırlar mısın?
Gül attım gökyüzü düştü
Denizi bir kilime serdim
Üst üste ekledim güzü
Aydede..
Ah, işte orada dur! Onardım da sözü
Taş gibi kavrayıp suları
Saçtım yüzüne gözüne
Sonra topladım çalısını çırpısını
Tenindeki çiy damlasını
Vurup hançeri beyaz rüzgara
Mor kınalar devşirdim
Soludum da tarlalar uçuştu
Gökyüzü gelip usulca
Konuverdi delişmen kızın sesine
Konsun konmasına da
Dahası var işte bir de
Hadi be neyse diyecektim
O Lekeler olmasaydı
Külotunun öyle gizli görünmesine
İlahi gökyüzü
Kamaşıp durdu günlerce
Soludum gökyüzü uçtu
Uzandım da kanadı dağlar
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni
gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka
yerde
olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın. çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu
kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden
ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle. çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin
pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın
bir
ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En
kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi
ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle...
Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok
edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.
Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni
ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu
zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorulmadım. çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün
yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Sevdim işte ötesi yok...
yüregimde kapılar var!!
belki gelirsin diye odalar açıyorum herbirine..
yüregimde çaresizlik var!!
sensizlige attıgım her adım,
biraz daha gem vurur ömrüme..
yüregimde bir sen var!!
olmadığın kalabalıklar beyhude..
yüreginde aşkına sefil bir ben! yoksan mutluluk ne çare..
serdar
oğuz
Sensiz geçen günlerime bakıpta
Sensizliğe bir köprü atmak istedim
Belki o zaman birleşir ellerimiz diye
Sensiz olamayacağımı anladım ben
Sensiz yapamayacağımı...
Beklerim seni ben
Yeter ki sev beni sen,
Yeter ki bırakma beni...
Bir daha sevemem seni
Keşkelerle yaşamak istemiyorum
Bırakma beni... pişman etme sevdiğime...
Bir daha sevemem seni
Ne olur bırakma ellerimi...
Günlerdir ağladım yokluğunda
Bekledim bana geleceğin o günü
Senden uzak olsamda aldırmadım
Hep umutluydum, beklemeye yeminliydim
Düşünmedim sensizliği, yapamazdım zaten...
Sensiz asla olamazdım
Bir eksiklik vardı İçimde, gittiğinden beri
Dönseydin bitecekti, ya dönmeseydin...
İşte o zaman da ben bitecektim.
Eğer sen olmayacaksan bu dünyada
Bende olmayacam...
İstesem bile bunu yapamayacam
Sensiz asla olamayacam...
şelale gibi dağılan sacların
yem yeşil gibi parlayan gözlerin
denizler gibi derin
okyonuslar kadar büyük aşkım
yüreğin yokluğla yok oluşum
her dakika seni arayısımla
hasret rüzgarları eser
vurur tenime
kuruyan dökulen yapraklarım
işte onlar gözyaşlarım
gözlerinin tuzu yakmaya başlar önce yüzünü
yüzün yanar sanırsın oysa yanan yüreğindir
ızdırabını çektiğin nedir yaşadığın mı yaşayıpta hayatından
atamadığınmı
gene yalnızlığa oynuyorsun zarlarını...
bu kumarı kaybetmek için oynuyorsun
içim acıyor sanki binlerçe bıcak yarası var vucudumda
binlerce acı gücümün yetmediği bir acı
ne çığlık atacak nede ağlayacak gücüm var .......
susmak ........
bütün acıların çığlık çığlığa haykırırken susmak ...........
ellerin soğukmu ......
sesin duyulmaz olur hayatmı hırsız ..
kadermi hırsız ..
senden çaldığı sadece bir sevgimi
gelmişinmi geçmişinmi geleceğinmi ..
rüyalarındaki sıcaklıkmı senden çalınan
seni bu soğukluktan kurtaracak kibrirtlerin yokmu
yokmu herkibrite sakladığın hayallerin
soğukluğa teslim ediyorsun herşeyini
yaraların uyuşuyor acılar hisedilmiyor
dönüp kendine baksan kan revansın
şuursuz bir acısızlık
hisedebilmek .......
senden çaldığı budur hayatın
hisedebilmek......
keşke sengibi unutabilsem herşeyi:
senden ayrı gunlerımı nasıl anlatsam kı bılemıyorum!! acıları sırtıma
semer yaptın ustume tonlarca agırlıklar yukledın. anıların umutların
kaldı bende!
yarım kalan gunlerın ardında bırde hosgeldın dedım hastalıgıma.toprak
olan kalbıme betondan bır yapıya dondurdum. nefret kın hepsı ıcınde
sevgı gulerımı soldurdun hosgeldın hosgeldın hastalıgım.
ısyanım sana dıyıl yazılan kaderıme alın yazıma
ne asıklar gıbı konustuk nede koklasabıldık
hep uzaktan sevdık hasretle yandık
ruhum sıkısmakta canım bedenımden cıkmakta
sankı sana kavusmakta gıdıyorum son deva
bu sefer ne dıye yanarken senın hasretıne
nasıl gıdıyorum bır anlasana
elveda elveda bu ayrılık aksamında
belkı kavusurum sana
senız ben nefes alamıyorum
gel canım gel yanıma
sokul soguk gecelerde
anlat bana bensız gecen senelerını
bır resmın var bende ne guzel bakmısın
bırde gulucukler sacmıssın bırde arkasına yazmısın
benden sana askının hatırası
varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın..
sensiz kalma ihtimalı olmayacak, alayına kurulmuş cümlelerin sonunda..
belki bir kaç satır arasında unutulacaksın, bir müddet sonra.. içimden
olmayacak , boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim..
hani hep kızardın ya, konuş konuş derdin... haykırabilirmiyim
korkaklığını.. bıraktığın bu mavi düşleriyşe mavi yalnızlığı, artık
sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabirmiyim
dersin, susarmıyım, gülüp geçermiyim yoksa...?? aslında alıştırmalıyım
kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi
farzetmeli, unutmalı.. seni hiç tanımamış gibi, yaşamımı
sürdürmeliyim.. var olduğum her yer aşkın şehri olmalı artık yeniden
sevmenin sevilebilmenin yeri her yer. zamanı yaşanan ve gelecek tüm
zamanlar olamalı benim için.. evet sayfalardan koparıp bir bir
savurmalıyım seni.. yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımla
hapsetmeliyim bu anılar sokağına.. kopan takvim yaprakları, sensiz
geçen günleri saymamalı, yokluğunun güncesini tutmayı artık
bırakmalıyım.. kabullenmeli, hazmedilmeli, aldırmamalı, hatta sana hak
verebilmeliyim.. bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni ve
çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için.. zira yoksun ''sanki
benim hiç senim olmamış'' ''sanki biz hiç yaşamamışız, sanki aşk
denen o hoyrat sarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gıbi
o kendini biliyorr...