Omuzlarýna dökülen ve çok tartýþýlan saçlarýyla, turuncu-siyah renkli geniþ paçalý pantolonuyla sahnede yerinde duramayan, Hard Rock tarzý müziði ile duvarlarý sarsan, Türkiye’de “ilk”lerin ismi olan Erkin Koray kitabýnda müziðinin sertliðini, nükteciliðini, kavrayýcýlýðýný satýrlara döküyor.

Bir “Dokümanter’le Karýþýk” Hikaye Kitabý alt baþlýðýný taþýyan ‘Mezarlýk Gülleri’nde Erkin Koray, eleþtiri oklarýný yöneltmekten çekinmiyor.

Dil kurallarýna uymayanlardan, Kaz Daðý’ndan deðil de kutsal topraklardan su getiren hacýlara, siyasilerden, biz ayrýlamayýz dediði gazetecilere kadar birçok kesim eleþtirilerden nasibini alýyor. Öyle ki Koray, “Ders kitaplarýnýn çoðunu, okumaya deðer bulmuyorum” diyerek yeni bir tartýþma yaratýyor.

‘Akrebin Gözleri’, ‘Öyle Bir Zaman Geçer ki’, ‘Sen Bana Sabýr Ver’ gibi sevilen parçalarýnýn sözlerinin bulunduðu kitapta Koray, sözlerdeki yüklü duygulardaki ince anlamlar üzerinde duruyor.

Ayrýca çok ses getiren çalýþmalarýndan biri olan ‘Estarabim’ parçasýnda geçen bu kelimenin ne anlama geldiðini, dikkatli okur, satýrlar arasýnda bulabilir.


KÝTAPTAN
_____________________
Mezarlýk Gülleri

Adamýn biri vasiyet etmiþ:
“Ben ölünce”, demiþ, “mezarýmýn üzerine gonca güller dikin. Onlarý, açýp ta olgun birer gül haline gelinceye kadar baþýndan hiç ayrýlmadan sulayýn. Sonra çekilin ve kendi hallerine, doða’nýn kucaðýna býrakýn”.

Sevenleri adamýn bu vasiyetini tutmuþlar. Öldükten sonra mezarýnýn üzerine her renkten gonca gül dikmiþler. Ve bu gülleri de, gece gündüz baþýnda sýrayla nöbet tutarak sulamýþlar.

Sonra vasiyete uyarak, güller tamamen açýp olgunlaþýnca sulamayý kesip, kendisine son bir “Allahaýsmarladýk” deyip mezarýnýn baþýndan ayrýlmýþlar.

Gün geçmiþ, mevsim gelmiþ, yaðmur yaðmýþ, dökülen gül yapraklarý sularla birlikte mezarýn topraklarýna karýþmýþlar. Öyle ki, bu sular, güllerin yaprak ve köklerindeki bütün özleri derinlere taþýmýþlar, taa adamýn vücudunu sarýp içine karýþýncaya kadar...

Sonra, ilkbahar gelmiþ.
_____________________



Erkin Koray, ‘Mezarlýk Gülleri’ adlý kitabýnda kimi zaman düþündürüyor, kimi zaman güldürüyor, kimi zaman da olmaz böyle þey dedirtiyor. Eleþtiri oklarýndan siz de nasibinizi alabilir kimbilir tahammül sýnýrlarýnýz zorlanabilir.



Arka kapaktan

Tüm Hippi’ler,
tüm Çiçek Çocuklarý,
tüm Rock’çular,
ve tüm 68’liler!
Sizden geçti!
Siz baþaramadýnýz!

BU SÖZÜM ÞÝMDÝ SÝZÝN ÇOCUKLARINIZA:
Ne yazýk ki; artýk, sizi öldürmek için silah üretenlerin size doðrulttuðu silahlarýn önüne, babalarýnýzýn öðrettiði gibi, çiçek veya zeytin dalý uzatarak, bundan kendilerine bir mesaj çýkarmalarýný beklemek ham hayalden ibaret olmuþtur.

Onlar bunu þimdiye kadar anlamadýlarsa, bundan sonra anlayacaklarýný beklemek aptallýk olur.

Artýk esas olan, sadece ve sadece silah üretmenizdir!

Tüm iþinizi gücünüzü bir yana býrakýp, yalnýzca silah üretecek, ve onlarý öldüreceksiniz!

Ýnanýn! Ancak bu mesajýnýzdan anlayacaklardýr!”
[Erkin KORAY]