Onu gördüm dün gece

Yine o dar geçitte

Temizlenip süslenmiş

Elleri ip ince


Önüne koymuş sepet

Elinde bir bez bebek

Oturuyor sesizce

Karanlığın içinde


Gülümseyen yüzünde

Hep bir acı saklı

Yardım istemeden

Bakıyor dokunaklı


Gölge derler ona

Kimse bilmez adını

Sevgiden bir yumak

Hayattan basamak


Geçmişi bilmeden

Geleceği görmeden

Yaşamıştı boşuna

Bu garip dünyada


Gölge gece oldu çık artık