barış manço -gülbebeğim

sen cennete uçtun ama

kokun sinmiş yatağıma odama

derin derin soluyorum seni

içime hapsediyorum seni

alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim

sensiz yaşamak ne kadar zor

ayrılık acısını gel bana sor

nasıl kıydın kendine gül bebeğim


geceler çok soğuk geceler sessiz

nasıl yaşarım şimdi ben sensiz

hani bana verdiğin o sözler

hani o gülen masum gözler

alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim

sensiz yaşamak ne kadar zor

ayrılık acısını gel bana sor

nasıl kıydın kendine gül bebeğim


göz yaşım karıştı yağmura

damla damla süzülüyor toprağa

bizi ancak ölüm ayırır diyordun bana

söyle nasıl kıydın kendine gül bebeğim

seni benden ölüm bile ayıramadı işte

nasıl kıydın kendine söyle gül bebeğim


dar geliyor bana bu yerler

kırılsın seni taşıyan bu eller

hani bana verdiğin o sözler

hani o gülen masum gözler

alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim

sensiz yaşamak ne kadar zor

ayrılık acısını gel bana sor

nasıl kıydın kendine gül bebeğim


göz yaşım karıştı yağmura

damla damla süzülüyor toprağa

bizi ancak ölüm ayırır diyordun bana

söyle nasıl kıydın kendine gül bebeğim

seni benden ölüm bile ayıramadı işte

nasıl kıydın kendine söyle gül bebeğim


dar geliyor bana bu yerler

kırılsın seni taşıyan bu eller

hani bana verdiğin o sözler

hani o gülen masum gözler

alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim

sensiz yaşamak ne kadar zor

ayrılık acısını gel bana sor

nasıl kıydın kendine gül bebeğim


dar geliyor bana bu yerler

yaşanmaz oldu kara geceler

kırılsın seni taşıyan bu eller gül bebeğim

sensiz yaşamak ne kadar zor

ayrılık acısını gel bana sor

nasıl kıydın kendine gül bebeğim