Sagopa Kajmer - Gölge Haramileri (2008)


Verse 1:

Akar sular dönmez geri týpký gençliðim gibi, bebekti cenininergeni, bir erdi büyümüþ meyvesi.

Sakal-býyýkla geride kaldý Yunus'un hamlýk evresi, sivilce-akn katledildi soldu yüzümün güneþi.

Ve çivisi düþmüþ tablolarda bir resimdi kendisi, kükreyen þu gökyüzünde kuþun kilitli kafesi.

Tersi döndü güvenin ansýzýn belirdi dostun hilesi, fincan kahve içtim kursaðýmda kaldý telvesi.

Kýrýþtýr yalan kahpesi, baþtan akýl alýr ya cilvesi.

Yýkar geçer bir dostun düþmancasýna hamlesi.

Ýki boy aþmýþ ihanetin ki kat'i yok bahanesi, hayrýndan umutsuzum getirme bari þerrini.

Ve hepsi ayný yolda yolcu onca bedenini kellesi, meydan önüne dizilecek ve alýnacak ifadesi.

Dualar olmasaydý kim kovardý kalleþ iblisi? kalbim ak da pak da desen yüzünden yansýr pisliðin.


Nakarat:

Altýn harflerle yaz mahlasýmý. halvetim kasvet, kem gözlere þiþ!...

Cadü ya herru!...ya merru!...kafkef, gölge harâmilerden bir selam çak!...

Abile ðatladý, demlenir simam, nüþinrevan'dan handan ummam ben.

Ahu-yi felek mum, ben þamdan. düþmez kalkmaz bir Allah'týr uyan!...


Verse 2:

Sago sus!...husus drin çukurda içince sin, pusu kuran huþû içinde gözlerinde kin belirgin.

Vay senin þu kindar halin. hin planarýn hin. cenin büyüdü savaþa girdi silahlarýmý bana verin.

Yardan sarkýttýðýn dostarýndan kaçýnýn ipini tuttun? onlar güldü, sn somurttun. kalbinde kaç gül kuruttun?

Hatýralarýndan yüzde kaçýný unuttun? senin adýný anmamak þartýdýr dostluðumun.

Raptn olma gökyüzünün güneþi sago bu benim yüzüm. gölgeme sýðýnýr manâ özüm, hicran çölüne düþtüm.

Yüz pýnar yaþ akýtsýn gözüm. kendi baþýma öðrendim, kendim büyüdüm. dudaklarýmla gömdüm.

Sanma sahým herkesi sen sadýkâne yâr olur. hrkesi sen dost mu sandýn belki ol aðyâr olur.

Sadýkâne belki ol âlemde serdâr olur, yâr olur aðyâr olur serdâr olur didâr olur.