Armağan Özkan - İnatçı Sevgilim


Dönüyorum anne, geldiğim yere


Bu sabah kara gökler beni bekliyor


Sokaklar ıslak, ayaz var yine


Bulutlar bu sefer bana ağlıyor


Çiçekler açmıyor bu lanet şehirde


Kelebekler kozalarından günahsız çıkmıyor.


Siyah bir tabut görüyorum adım var üstünde


Dinle bak insanlar beni nasıl biliyor.




Ay doğmayacak birdaha, göstermeyecek yüzünü


denizler kabaracak, şimdi çok beklersin o günü


Kimse çıkmaz karşına, sevmez seni benim gibi


Gözlerinden okudum verirken veda büşeni.




İnatçı sevgilim


İnatçı sevgilim