Norm - Nokta Koy


Zaman geçer geçmişi yürek özler

Bi resim elimde şu an dolu gözler

Yüksek dozda rap sonucu sözler

Bitmez gece biten uyku hapları

Saplarım ok gibi kalemimi kalbe

Hesaplar o günleri ve her bi darbede

Gücünü acıyla kazandı bu şair

Rapi yazandı hep geçmişe dair

Satıra boğdum ölümüne doğdum hayat

Çok acı verdi bunu yaşamaktı sanat

Taşımaktı bu yolun her karesinde

Unutulamaz yaraları var izinde

Derin bir okyanus suları durgun

Çocuksu bu yüzün yüreği olgun

Hırçın sözlerin kalemi yorgun

Pes etmek olmaz hadi kalk yow!!!!


Soyuma küfret oyunu biten gitsin

Doğru yolun çekilen acısı boldur

Nokta koy adıma ve gidende bitsin

Kalpteki boşluğu raple doldur!!


(erman)

Ölümü göremesende sende dönmedinmi dostum

Çok ezildim eskiden ve bende susturuldum

Gazoz kapaklarında mutluluktu bulduğum

Şimdilerde rap sayesinde mutluyum

Uçan balon gibi kayboldu gökyüzünde yıllarım

Yıllarım içinde kayboldu tüm çocukluk anılarım

Ve naftalinle saklanan bu geçmişin

Her bir karesini ben dün gibi hatırlarım

Bir velettim öncelerde şimdilerde büyüdüm

Rap girdi koluma bak ve ben de onla yürüdüm

Tebessüm ettim herkese ve kimi zamanda güldüm

Yıllar aldı başını gitti bende onla süründüm

Ölümü bekleyen bu günde yarın olsa kaç yazar?

Ve gelecek olsa hergünüm gününü göremesemde neye yarar?

Bi kaç kişi ismini hatırlar aslanım

Armağan size norm dan kalan bu son satırlar


Soyuma küfret oyunu biten gitsin

Doğru yolun çekilen acısı boldur

Nokta koy adıma ve gidende bitsin

Kalpteki boşluğu raple doldur!!