Nakarat:

Yolun başındayım bak anne elimde bir çiçek

Ve gözlerimde nem hayat bu gelde resti çek

Anlatıldı kaç masal ve bende dinledim

Dönüpte baktım ardıma neredeyim bu ben miyim


Verse 1

Sular döküldü arkama yokuştu yollarım

Koşar be oglun annem korkun olmasın

Nasır tutarken ellerim özlemin unutturur gelip

Gecenleri rüyalarımda buluşurum seninle

Yalanlarımsa dizelenir önümde kör bıçak gibi

Kesip geçer ve kan çıkartmaz anlarım yalan kesipte geçti kör bıçakta kesmemiş beni

ve bir sabah sen derim hıçkırıkla uyanırım

Korkma annem oglun olacak elbet yüzünü güldüren

Göz yaşlarınla gurbete yolcu ettigin bir yigit döner

ve senden af diler yüzün güler

Dayan be annem bir gun hepsi mutlaka biter


Nakarat :

Benim yüküm mü çok ağır ben mi acizim

Bu kavganın için de yoksa çok mu sessizim

Bak büyüdü oğlun anne hayalleriyle yürüdü

Bilir yok yolun sonu ama dinlemez gider


Yolun basındayım bak anne elimde bir cicek

Ve gözlerimde nem hayat bu gelde resti çek

Anlatıldı kaç masal ve bende dinledim

Dönüpte baktım ardıma neredeyim bu benmiyim


Verse 2

Ayakta kalmayı sendin öğreten bana

Düştü hikmet ancak dostlarıyla kalktı hep

Gündüzüm gecemle yer değişti

uykusuz güneşli günlerimleyim Sözümü tutamadım ben anne

Vazgeçmeden penceremden Yolumu gözleyen

Gün olur çıkıp geLir diye bir umutla bekleyen

Kopar bi yaprak anne hayat takviminden

Belki birgün oğlun olur ansızın çıkıp gelen


Nakarat 2:

Yolun basındayım bak anne eLimde bir çiçek

Ve gözlerimde nem hayat bu geLde resti çek

Anlatıldı kaç masal ve bende dinledim

Dönüpte baktım ardıma neredeyim bu ben miyim


Benim yüküm mü çok ağır ben mi acizim

Bu kavganın için de yoksa çok mu sessizim

Bak büyüdü oğlun anne hayalleriyle yürüdü

Bilir yok yolun sonu ama dinlemez gider


Yolun sonundayım bak anne elimde bir çiçek

Ve gözlerimde nem hayat bu gelde resti çek

Anlatıldı kaç masal ve bende dinledim

Dönüpte baktım ardıma neredeyim bu ben miyim