Ýlhan Ýrem> Babil Kulesi



Babil'in asma bahçelerinde

Ýki kýz yürüyordu

Biri yeþile çehrelenmiþ

Diðeri yok

Orman senfonilerinde geceleyip

Olmayana aþýk oldu

Diðeri ben o'yum diyordu

Sessizliði dinledim

Mutluluk aðaçlarý çizdiler

Kökleri meyvalarý görünmeyen

"onlarýn sözlerini karýþtýrýn

Birbirlerini anlamasýnlar diye..."

Öteki beni bilemediler bendeki

Babil kulesi yükselirken sýrlarýn ardýnda

Yabanýl uðultular gökler yarýldý çatýrtýlarla

Sabaha karþý salýncaklarýnda kutsal atlýlar

Ve aynalarda tanýþtýðým baþkalarý

Beni sonsuzluða karýþtýran en eski ezgiyi söylüyorlar

Soyun üzerindekilerden tenine yapýþmýþ

Islak boðucu giysiden uyan!

"ayný þeylerden sözediyoruz" diyor biri

Küflü gülümsemeli kuþgagalý

Söküp atabildiðim

Tek tek koparýrcasýna haykýrýþlarla

Bulanýk mýrýltýlar

Ne arýyorum burada?

Boþluðu arar gibi?

Bir soru:

Sonun baþlangýcýnda mýyým?

Babil'in asma bahçelerinde

Ýki kýz yürüyordu

Biri yeþile cehrelenmiþ

Diðeri yok








<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan deðildir.