İlhan İrem> Çöküntü



Benim derdim beni aşmış seni düşünmüyorum

Bir boşluğun ortasında gerçekleri arıyorum

Ben kendimi kaybetmişim beni nerden bulacaksın

Bulsan bile bu enkazla

Nasıl mutlu nasıl mutlu olacaksın mutlu olacak mısın..?

Nasıl mutlu nasıl mutlu olacaksın mutlu olacak mısın..?

Uzatma ellerini uzak olsun istemez

Benden aldıklarını vermeye gücün yetmez

Rüzgar ektiğin yerlerde fırtınalar esiyor

Sana uzanan kollarım kökünden çatırdıyor

Bir cehennem ki içim sıcaktan üşüyorum

Gözümü yaşlar bürüdü hiçbirşey görmüyorum

Bu enkaz arasında kimbilir sen nerdesin

Kaçıp kurtulmaya bak

Ben çöktükçe çöküyorum çöküyorum çöktükçe çöküyorum

Uzatma ellerini uzak olsun istemez

Benden aldıklarını vermeye gücün yetmez

Rüzgar ektiğin yerlerde fırtınalar esiyor

Sana uzanan kollarım kökünden çatırdıyor









<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan değildir.