Gökalp Baykal - Hiç Kimseyi

Durunca birden geçmise döndüm

Yirmi yıl önce yüzünü gördüm

Yıllar var adını bile unutmustum

Yankılandı belleğimde

Canlanıverdi gözlerimde

Sence henüz birer küçük çocuk muyduk

Ve ben hiç kimseyi sevmedim senin gibi

Ve ben hiç kimseyi sevmedim senin gibi

Kar altında okul yolunda

Dinlerim elbet can kulağıyla

Ah bu kadar kolay yorulmasaydık

Sözün bittiği yerdeydik

Söze yeniden baslayamadık

Su bankta biraz daha otursaydık

Ve ben hiç kimseyi sevmedim senin gibi

Ve ben hiç kimseyi sevmedim senin gibi

Senin sevdiğin gibi

O günlerde

“aklın nerede?”

Diye sormadın

Simdi herkes kendi yolunda

Geçti yıllar acımasızca

Su ısıkta biraz daha takılsaydık

Hareket ettim en sonunda

Yasamın bu dört yol ağzında

Bir daha asla rastlasmadık

Ve ben hiç kimseyi sevmedim senin gibi

Ve ben hiç kimseyi sevmedim senin gibi








<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan değildir.