Gökalp Baykal - Sessiz Oyun

Yine aynı salaş masalar, yine o yılmış adam

Bu oyun belki bir gün biter demiştik

Gözlerin şaşırtan, sözlerin yanıltan

Şarkılarda ses bulup hüzün veren o akşamlar

Sen çılgınca isterken

Ben çılgınca isterken

İki iyi dostu oynadık seninle

Her akşam beklemek ararsın diye öyle

Koşturmak her zil sesine kesilmiş nefesimle

Derinlere süzülürken dalıp dalıp gitmem

Unutulmuş bir düşe yeniden dönüşümden

Sen çılgınca isterken

Ben çılgınca isterken

İki iyi dostu oynadık seninle

Bir ısıltıdır kıvranan bedeninde

Bir çağıltıdır titreşen o sesinde

Oysa sen ve ben gecikmiş bir mevsimi

Özledik, bekledik hep bos yere

Dokunmak sonra bir daha uçusan saçlarına

Kapının eşiğinde yorgun gün biterken

Fısıldamak kulağına bir daha ne zaman

Ve bu ilkyaz öncesi sığınmak sessizliğe








<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan değildir.