Arz Tayfasý - Tanýþma Faslý

Novem):

Gözlerimde geçmiþim ben herþeyi bir kenara itmiþim, geçmiþimi silmiþim emektar emsal ben deðiþmiþim......

Deðiþen bir tek dünya sanardým kendi aklýma kazýmýþým, herþey farklýymýþ meðer duygularým cesarete eþdeðer.....

Son kez oldu yüzüm soldu gülemedim çünkü tenim dondu, dostlarým yanýmda ama sýcak bir el tutmayalý belki yýllar oldu,

Besbeter geçti hayatým bestelerle kendime yol yaptým, müebbet geçmiþ zamanýn zincirlerini ben tek baþýma kýrdým.........

Tam onsekiz yýldýr saatim iþlemiþ ben durmuþum.Gökyüzünden sessiz sedasýz uçurtma uçurtmuþum...

Anladýðým kadar yaþamýn geçici yolcusuymuþum...Geride býraktýðým geçmiþimden geleceðe borçluymuþum..

Derde çare aradým sürekli yaþamým boyunca ben süren hayat akan zaman ve yaþamýmda olan neden

Gözyaþlarým bu dünyada beni yýkayan tek elem arýndým duygularýmdan yeni bir sayfa açtým hemen.....


(Okan):

Gözyaþlarým bulut oldu sözcüklerim barut, sevdiklerim ceset oldu sevgilerim tabut

ve ben aðlamaklý gözlerle izleyen bi çocuk kendi cenazemde bile bakýþlar hep soðuk

boðuk kasvetli ölümcül bi odadayým, babam demiþti nereye gidersen git arkandayým

arkamda hiçkimse yürüdüðüm ayný yoldayým dikkat etmeliyim dost deðil yüzler kaybolmayayým

Satýrlarým birbiri ardýna kefenim oluyor, buz gibi soðuk hava ciðerlerime doluyor

sevdiðim insanlar karanlýðýn içinde kayboluyor bense biþey diyemeden oracýkta duruyorum

gözlüðüm kýrýlmýþ, bir damla kan alnýmda acýmýyor yaralarým ama yaþlarým yanaðýmda

durun diyorum duymuyorlar, tekrarlýyorum durmuyorlar, biçareyim köþebaþýnda toplanmýþ gidiyorlar.








<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan deðildir.