Cem Karaca - Ölüm


Ölüm


Ölüm bana sırıtarak gel


Ölümü öp nolur


Yüzünde,o tanıdık riyakarlık


Çünkü nice dost dediklerim,


Sarılıp öptüklerim,


Suratlarında aynı eda


Ve sahtekarlık


Elbette haksın,haktan gelirsin


Kimi gördük ki,dünyaya


Kazık kakmış da kalmış


Heykelin bile dikilse


Sen öldükten sonra


Bakarsın tepene kuşlar kakalmış


Cahar atıp şeş oynasami


Gene yenersin beni


Ölüm bana gülerek gel


Ölümü öp nolur


Sırtımdan vurdurma beni


Alnıma sık kurşunu


Karşıma geç,yüzüme bak ve


Öttür baykuşunu..


Beni sordun mu ölüm


Ikiz kardeşin doğuma


Bağlayan ne çözen ne


Bu hayat denen düğümü


Kimi havyar yerken


Kimi soğan cücüğünü


Üç beş arşın beze sarar


Öyle gidersin








<div>
___________________________________________________________________________


Bir Başkası Seni Bir Ömür Boyu Sevse,Benim Bir Anlık Sevdigim Kadar Sevemez ..[/b]



Bazen dayanmaktır sevmek, hayat nerden vurursa vursun ayakta durabilmek,


Bazen yaşamaktır sevmek, soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek,


Bazen ağırdır sevmek, sevdiğine layık olabilmek ve


Bazen hayattır sevmek birini çok uzaktayken bile yüreğinde taşıyabilmek,


Bazen ise fedakarlıktır sevmek sevdiğin için HERŞEYİNDEN