Candan Erçetin - Parçalandým


Parçalandým


Ve her bir parçam ayrý yere býraktým


Birini açýk denizlerin en derin yerine attým


Kürek çektim, uzaklaþtým, dönüp arkama bakmadým bile


Birini yüksek daðlarýn zirvesine çýkardým


Hiç kimse kurtarmasýn, kurda kuþa yem olsun diye


Birini hiç unutmadýðým o küçük þehirde býraktým


Dönemedim, kimbilir, belki dönsem de bulamazdým


Önce savruldum yok oldum


Sonra dinlendim duruldum


Ve her giden parçam yerine


Yenisini doðurdum


Daha güçlü, daha sakin


Daha mutlu, daha suskun


Daha olgun, daha kýrgýn


Daha yalnýz, daha yorgun


Birini tandýk bir viþne aðacýnýn dibine ektim


Soramadým filizlendi mi, sürgün verdi mi


Birini çok sevdiðim bir dostta unuttum


istedim, geri vermedi, meðer benden pek haz etmezmiþ


Birini büyük bir aþk uðruna ateþlere attým


Bilerek, isteyerek, ama asla piþman olmadým