Roi Velovis - Beyaz Gökyüzü

Verse 1:


Beni saklayan elime kelepçe tak

Bana bembeyaz bi gökyüzü yarat

Uçmak istedim hep kırıktı kanat

Ölüm bir sanat, kalbimi kanat


Kapıyı kapat yüzüme durma hadi

Gündüzü ayakta tutan güneş gibi

İnsanı ayakta tutan bir eş gibi

Var beni ayakta tutan biri


Eskisi gibi değil artık hiçbişey

Bu masalım sanki hiç bitmiycek

Hüznü asalım bugünlük askıya

Artık dayanamam hiçbi baskıya


Anı yaşamak gerek bazen

En bayat hissim henüz çok taze

Eski bi şarap olsam evim mahzen

Ve inanki çok yoruldum şahsen


Verse 2:


Biraz susmak istersin aklına

Gelince elveda çekip gidersin

Gelecek güzel olsun istersin

Gözyaşın akar gider silemezsin


Üzerimde garip bi durgunluk

Gece çökünce yalnız otururdum

En güzel bahçeden kopardığım

Gülü elimin arasında kuruturdum


Bi meyve sepeti var içinde anılar

Sesimde acılar, yeniden doğardı

Gitmek isterim yolum dolaylı

Gidiyorum, yaşamak kolay mı


Evet kolay evet zordu seçenek

Yolun birini elbet seçmen gerek

Kim melek, elimde peçete

Hastaysan ölümdür en iyi reçete








<div>
___________________________________________________________________________
*









Her insan dünyaya bir kez geliyorsa, astranotlar insan değildir.