"Kütahya’nın Emet ilçesinde öğrenciydim. Kaldığımız öğrenci evinden iftarlara gidiyorduk.
Yine bir gün Ahmet ağabey diye çok sevdiğimiz bir büyüğümüz bizi iftara çağırdı. Ezandan 10 dakika önce kapı ziline bastık kapı açıldı, tam kapı kapanırken
birisi, ‘Bir dakika’ deyip benimle içeri girdi. Onu ev sahibinin bir tanıdığı bir misafiri zannettim. İftar sofrası harikaydı. Sıra yemek duasına gelmişti.
Az önce bizimle beraber içeri giren şahıs hemen atıldı “Ey bizi nimetleri ile perverde eden sultanımız” diye başladı dua etmeye. Dua bitince müsaade istedi
ve gitti. Ev sahibi onu uğurlamış dönüşte de bize, “Bu arkadaş kimdi? Tanışamadan gitti!” dedi. Biz birbirimize bakakaldık; çünkü biz de tanımıyorduk onu!"
bu çok ilginç niş türkmisafirperverliğine örnek bütün hikayelerde