Lösev
Teşekkur Teşekkur:  0
Beğeni Beğeni:  0
2 sonuçtan 1 ile 2 arası

Konu: Ramazan Hatıraları!!

Hybrid View

önceki Mesaj önceki Mesaj   sonraki Mesaj sonraki Mesaj
  1. #1

    Kullanıcı Bilgi Menüsü

    Ramazan Hatıraları!!

    [Ramazan Hatıraları]

    Dağ başında iftar sofrası
    Bir Ramazan ayıydı. Arkadaşlara, “Balığa gidelim orada bir iftar yapalım!” diye ısrar ediyordum. Önce karşı çıktılar; ama son haftaya gelince dayanamayıp
    kabul ettiler.
    Sabah erkenden Karasu denilen ormanla kaplı buz gibi soğuk, berrak bir suyu olan yeşil vadiye gittik. İkindiye kadar avlandık, ardından balık buğulaması
    için iftar hazırlıklarına başladık. Açlık kendini iyice hissettirmeye başlamıştı, "yok ekmeği az aldık, yok malzemeyi eksik aldık" diye tatlı sert tartışmalar
    oluyordu. İftar vakti gelmişti, her şey hazırdı tam yemeğe başlayacaktık ki, aşağı vadiden tam 7 kişi çıka geldi. “Afiyet olsun!” dediler. Arabalarının
    çamura gömüldüğünü ve yolda kaldıklarını söylediler ve onlar da oruçlu idiler! Yemeğin yetip yetmeyeceğini düşünmeden davet ettik. Hep beraber iftarımızı
    yaptık, normalde yemek beş kişilikti, biz olmuştuk 12 kişi; ama gel gör ki yemek hepimize yetti hatta arttı bile diyebilirim. Beni bu olayda duygulandıran
    konu ise dağda kalmış insanlara Cenab-ı Allah’ın bizi sebep kılarak onlara sıcak bir yemek nasip etmesiydi. Sevincimden ağladım.
    Şevket

    STV programıyla açılan iftar
    Yurtdışında yaşıyorum. İnsanların İstanbul’daki iftarlarını STV’den izlerken çok heyecanlanıyor ve ben de o insanlarla birlikte iftar yapmak istiyordum.
    Çünkü o ortam bana çok samimi geliyordu. Geçen yıl Allah bana da nasip etti. Geçen yıl Ramazan’ımı öyle insanlarla birlikte geçirdim. Allah’ıma şükürler
    olsun ki, hislerimde yanılmamışım. Gerçekten insan burada gurbeti tattıkça birbirine olan bağı artıyor. Ama gündüz oruç tutarken çevresel faktörler gereği
    Ramazan ayında olduğumuzu unutabiliyoruz. Bu yabancı ellerde bu da insana ayrı bir hüzün katıyor. Ülkeni düşünürken, boynun bükülüyor, içinden ‘Hüzünlü
    Gurbet’ mısralarını geçiriyorsun. Allah ahiret ayrılığı vermesin.
    Yusuf Gökhan Dündar, Kanada
    Son gelen arkadaş kimdi?
    Kütahya’nın Emet ilçesinde öğrenciydim. Kaldığımız öğrenci evinden iftarlara gidiyorduk.
    Yine bir gün Ahmet ağabey diye çok sevdiğimiz bir büyüğümüz bizi iftara çağırdı. Ezandan 10 dakika önce kapı ziline bastık kapı açıldı, tam kapı kapanırken
    birisi, ‘Bir dakika’ deyip benimle içeri girdi. Onu ev sahibinin bir tanıdığı bir misafiri zannettim. İftar sofrası harikaydı. Sıra yemek duasına gelmişti.
    Az önce bizimle beraber içeri giren şahıs hemen atıldı “Ey bizi nimetleri ile perverde eden sultanımız” diye başladı dua etmeye. Dua bitince müsaade istedi
    ve gitti. Ev sahibi onu uğurlamış dönüşte de bize, “Bu arkadaş kimdi? Tanışamadan gitti!” dedi. Biz birbirimize bakakaldık; çünkü biz de tanımıyorduk onu!
    Ramazan Sarı, Akhisar
    Kazak komşudan gelen yemek
    Üniversitede okurken bir abla bizi iftara davet etmişti. Arkadaşlarla anlaşıp gidecektik; fakat aramızdan birinin bir gün önceden arayıp kaç kişi geleceğimizi
    haber vermesi gerekiyordu. Bu görevi verdiğimiz arkadaş zamanında aramadığı için buluşacağımız duraktan iftardan yarım saat önce geri dönmek zorunda kaldık.
    Evde hiç yemek olmadığı için arkadaşlarla kara kara düşünürken 2 aydır bizimle tanışmak isteyen Kazakistanlı komşumuz elinde yemekle zilimizi çaldı. Bu
    sürprize çok sevindik. Allahu Teala zorda kalanlara hep bir kapı açıyor.
    V. Memiş
    süper Teklif sende üye ol sende kazan!!!!
    İşte Davet Linkin!!

    http://www.superteklif.com/SuperUye/...9-f6001b6878a1

  2. #2

    Kullanıcı Bilgi Menüsü

    Standart

    "Kütahya’nın Emet ilçesinde öğrenciydim. Kaldığımız öğrenci evinden iftarlara gidiyorduk.
    Yine bir gün Ahmet ağabey diye çok sevdiğimiz bir büyüğümüz bizi iftara çağırdı. Ezandan 10 dakika önce kapı ziline bastık kapı açıldı, tam kapı kapanırken
    birisi, ‘Bir dakika’ deyip benimle içeri girdi. Onu ev sahibinin bir tanıdığı bir misafiri zannettim. İftar sofrası harikaydı. Sıra yemek duasına gelmişti.
    Az önce bizimle beraber içeri giren şahıs hemen atıldı “Ey bizi nimetleri ile perverde eden sultanımız” diye başladı dua etmeye. Dua bitince müsaade istedi
    ve gitti. Ev sahibi onu uğurlamış dönüşte de bize, “Bu arkadaş kimdi? Tanışamadan gitti!” dedi. Biz birbirimize bakakaldık; çünkü biz de tanımıyorduk onu!"
    bu çok ilginç niş türkmisafirperverliğine örnek bütün hikayelerde

Konu Bilgileri

Users Browsing this Thread

Şu an Bu Konuyu Gorunteleyen 1 Kullanıcı var. (0 Uye ve 1 Misafir)

Bu Konudaki Etiketler

Yer imleri

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •