kendimi arıyorum

[uğur]

kendimi arıyorum
kim olduğumu sakın sormayın bana
kaybettim ben kendimi bir boşlukta gezinip duruyorum
takmışım sırtıma hayatın telaşını
sürükleyerek peşimden hertürlü belasını
ben kendimi arıyorum
nerde olduğumu sakın sormayın bana
yolunu kaybetmiş bir yolcuyum ben
nereye gitsem bir çıkmaza varıyorum
kapanıyor tüm yollar yüzüme
her defasında dönüp dönüp kendi özüme
ben kendimi arıyorum
hiç birşey sormayın bana sakın
öyle bir hale bir yere geldim kime
sorsanız cevap bulamıyorum
bir ağırlık var üzerımde,
beynim durgun
kayboluyorum karışık kelimeler arasında
hayatın bir burasında bir şurasında
ben kendimi arıyorum
bazen bulduğumu sanıyorum
oysa her defasında anlamsız bir hüsran
bazen oturup ıssız bir banka
şöyle bir dalıp anılarımı tarıyorum
her insan yitik bir ruhtur aslında
hayatın herhangi bir fani faslında
bende sizin gibi
hala kendimi arıyorum