babanýz öldüðünde büyüyorsun...
--------------------------------------------------------------------------------
UNUTMAYIN KÝ ;
Kaç yaþýnýzda olursanýz olun babanýz yaþýyorsa hala çocuksunuzdur......
Ne zaman ki babanýzý kaybediyorsunuz,iþte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çýnarýn gölgesi yok artýk üzerinizde.
Sizi fark etmediðiniz halde yaðmurdan, güneþten koruyormuþ meðer o gölge.
Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz,sizin de gölge yaptýðýnýz ve koruduðunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arýyorsunuz.
Babanýz öldüðünde büyüyorsunuz..
Artýk soru soracaðýnýz, öðreneceðiniz, azarýný duyacaðýnýz,takdirini alacaðýnýz, akþam eve dönerken yolunu gözleyeceðiniz,korkacaðýnýz bir babanýz yoksa büyüyorsunuz.
Yarýnýnýzdan sorumlu tuttuðunuz, her istediðinizi almak zorunda olan o kiþi yoksa artýk...
Hep sessiz aðlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yýkýlmaz görünen,
sýrtýnýzý dayadýðýnýz çýnar aðacýnýz yoksa artýk...
Büyüyorsunuz o zaman iþte.
Savaþýn ortasýnda komutansýz kalmaktýr, babasýz kalmak.
Kaç yaþýnýzda olursanýz olun babanýz yaþýyorsa hala çocuksunuzdur...
''alýntý''
Yer imleri