nasrettin hoca fıkraları

[davutkorucu]

Düğüm atmayı ihmal etme
Her baba gibi Nasreddin Hoca da kızının iyi yetişmesi için elinden gelen herşeyi yapmış. Hoca, kızına iğneye ip takmasına gelinceye kadar bütün bildiklerini öğretmenin sevincini yaşamaktaymış. Nihayet hocanın kızı gelin olmuş. Ata bindirilip baba evinden ayrılıp dünya evi, diye tavsif edilen yeni bir hayatın başlayacağı eve doğru bir hayli mesâfe almış. Bu sırada Nasreddin Hoca, koşa koşa gelin olan kızının arkasından gelip çok önemli bir şey unutmuşçasına kızının kulağına gizlice şöyle demiş:
- "Kızım, aman dikkat et! Sakın ola iğneye ip taktıktan sonra düğüm atmayı ihmal etme. Sonra dikiş tutturamazsın."

[davutkorucu]

Pamuk
Nasreddin Hoca karin ne olduğunu bilmiyormuş. Bir gün sabah kalkmış ki her taraf kar. Tabi karın ne olduğunu bilmiyor pamuk zannetmiş. Hemen karısının başına gitmiş:
- “Karı karı kalk! Her taraf pamuk dolu. Yatağı yorganı getir de dolduralım.
ertesi gün olmuş Hoca:
-Karı karı kalk! Her gün çocuklar çişini kaçırdığı yatağa bugünde yastık yorgan kaçırdı demiş.

[davutkorucu]

Gürültü
Hocanın kızı müthiş bir gümbürtü duyup seslenir:
- Baba, bu ses nedir ?
- Hiç kızım hiç, kavuk merdivenden yuvarlandı da.
- A! baba, kavuktan bu kadar çok ses çıkar mı?
- Çıkar kızım çıkar. İçinde ben olursam çıkar.

[davutkorucu]

Kurban
Hoca, bir sabah fırtına sesi ile uyanmış.Pencereden dışarı bakmış, ne görsün ?! Kuruması için ipe astıkları gömlek düşmüyor mu?! Başlamış bağırmaya:
-"Hatun kalk kurban kesmemiz lazım." Sabahın körü neye uğradığını şaşıran kadın telaşla sormuş:
- Kurban nereden çıktı efendi.
- Gömleğim, gömleğim ipten düştü.
- Gömlek düştü diye kurban kesildiği nerede görülmüş?!
- Deme öyle hatun, ya içinde ben olsaydım !! (Az sadaka çok belayı def eder)

[davutkorucu]

Hoca'nın Evi Yanıyor
Bir gün aniden Hoca’nın evi yanmaya başlar. Herkes neyi taşıyabildiyse yanan evden kurtarmaya çalışır. Bu sırada Hoca gülerek evine gelir. Bunu gören komşulardan biri daha fazla dayanamayarak şöyle sorar:
- “Hoca, senin evin yanıyor, sen de hiçbir şey olmamış gibi gülerek duruyorsun.” Fakat Hoca:
- “Tabii gülerim. Nihayet kendimi bu viran kulübeden kurtardım” der.

[davutkorucu]

İnşallah
Hoca akşamdan ertesi günün planını yapıyordu.
- "Eğer yarın hava güzel olursa ormana ağaca giderim, iyi olmazsa hamama." Karısı Hoca'yı uyarır:
- "İnşallah de Hocam." Hoca:
- Hanım ne var bunda yarın hava ya iyi olur ya kötü ne var bunda.
Ertesi gün olur ve güneşi gören Hoca ormanın yolunu tutar. Köyden epeyce uzaklaşmıştır ki askeri bir birlikle karşılaşır. Askerler Hoca'ya Sivrihisar'ı tarif etmesini isterler fakat askerle uğraşmak istemeyen Hoca bilmiyorum deyince komutan kızar. Kavuğundan utan bir de yalan söylüyorsun! Çabuk düş önümüze ve en kısa yoldan bizi Sivrihisar'a götür.! Hoca askerlerle birlikte onca yolu teper ve Sivrihisar’a ulaşıp serbest kalınca tekrar evinin yoluna koyulur. Ancak gece yarısından sonra eve varabilen Hoca ayaklarına karasular inmiş, yarı ölü vaziyette kapının önüne yığılır. Kapının tokmağını güçlükle çalar. Karısı içerden "kim o ?" diye seslenince, Hoca:
- İnşallah benim karıcığım.

[davutkorucu]

Gözlük
Hoca yatağından aniden doğrulur ve:
- "Kalk hatun, hemen gözlüklerimi ver." diyerek karısını kaldırır. Gözlükleri uzatan karısı buna anlam veremez ve:
- "Ne yapacaksın gözlükleri Hocam?" diye sorar. Hoca:
- “Sorma hanım bir güzel rüyadaydım ama bazı yerlerini gözlüğüm olmadan tam seçemedim.”

[davutkorucu]

Kedi Nerede
Hoca oğluyla eve üç kilo et gönderir ve anana söyle akşama bunu yemek yapsın diye tembihler. Akşam eve gelir ve yemeği isteyince hanımı öğlen gelen misafirlere eti yedirdiğinden kedi yedi diye bir yalan uydurur. Hoca bu işe bozulur. Tutar kediyi kantara çeker bakar aşağı yukarı üç kilo gelir. Sonra karısına çıkışarak:
- "Eğer elimdeki etse, kedi nerede!?"

[lordx]

Timur'un vazirlerinden biri Nasreddin Hoca'nın ilmini hazır cevaplı olmasını hiç çekemez her fırsatta düşmanlğını açığa vurur,lakin Hoca' ya da bir zarar veremezmiş.

Günün birinde aklına "müthiş"(!) bir düşünce gelmiş.Timur'un yanına yaklaşıp;"Devletlum,Anadolu da Hoca Nasreddin nam bir zat vardır.İlmi ve bilgisi o kadar çokdur ki merkep'e bile okuma yazma öğretir."

Timur vezirin sözleri üzerine Nasreddin Hocayı çok merak edip;"Tiz bulup,huzura getüresüzzz."diye emir buyurmuş.

Hoca hemen bulunup tabiri caizse "karga-tulumba" Timur'un karşısına çıkarılmış.

"Sen merkep'e dahi okuma yazma öğretirmişsin öylemi?"diye sormamış,adeta gürlemiş...

Hoca Nasreddin ne yapsın."Hayır devletlum yapamam dese,padişah Hoca'ya inanmaz,vezir'in sözüne inanır.Üstelik "kelle" de gider.

"Evet sultanım." demiş."Yalnız bir maruzatım var.Bu iş öyle söylendiği gibi kolay değildir.Biraz mühlet icabeder."

"Sana altı ay mühlet" demiş Timur."Yalnız verdiğin sözü yerine getiremezsen sonucuna katlanacaksın."

Hoca eve dönünce merkep'i iki-üç gün aç bırktıktan sonra ,hayvanın önüne bir kitap koymuş.Kitabın ilk iki sahifesi arasına da bir yaprak sıkıştırmış.

Açlığın etkisiyle merkep,kitabı yenir mi diye koklar ve dili ile anlamaya çalışırken,tesadüfen ilk iki sayfa arasındaki yaprağı bulup yemiş.

Bunun üzerine Hoca kitap sayfaları arasına daha fazla yaprak koymuş.Bir müddet sonra hayvan,kitabın her sayfasını tek-tek dili ile açıp ardakı yapraklları yemeyi öğrenmiş.

Nihayet zaman çabucak akıp gitmiş.Mühlet sona ermiş.Hoca, merkep ile birlikte huzura çıkarılmış.

"Haydi bakalım Hoca" diye gürlemiş Timur,"Görelim bakalım hünerini"

Bu arada kötü niyetli vezir merkebin okuma-yazma öğrenmesinin mümkün olmadığını bildiği için,artık Nasreddin Hoca'nın yolun sonuna geldiğini düşünür,pis-pis sırıtırmış.

Hoca zaten iki gündür aç bıraktığı hayvanın önüne kitabı bırakmış.Ancak içine bir tane dahi yaprak koymamış.

Aç hayvan iştahla kitabın sayfalarını tek-tek dili ile çeviriyor,sayfalar arasında yaprak arıyormuş.Nihayet bütün sayfalar bitip te hiç yaprak bulamayınca merkep açlığın verdiği etkiyle anırmış.

Bu durum üzerine Nasreddin Hoca;

"Gördünüz mü devletlum" demiş."Merkep tek-tek bütün sayfaları okudu.Sonunda da kısa bir yorum yaptı."

Hain vezir,hemen atılmış."Efendim eğer Hoca haklı ise biz neden bu yorumdan bir şey anlamadık?!"

Nasreddin Hoca durur mu,hemen "taşı gediği"ne koymuş.

"Devletlum" demiş."Vezir hazretleri haklı.! Lakin, dikkat etmediği bir husus var."

"Eşeğin yaptığı yorumdan anlamak için, eşek olmak lazımdır."
_______________________________________________________________________

[davutkorucu]

Kaynana
Hoca'nın karısı bir kurnazlık düşünmektedir. Derken akşam eve aç dönene Hoca'nın önüne ateşten yeni indirdiği çorbayı koyar. Unutarak dolu kaşığı ağzına götüren kadının ağzı sıcak çorbadan yanınca bir anda gözlerinde ateş fışkırır ve ağlamaya başlar. Karısının ağlamasına bir anlam veremeyen hoca ne olduğunu sorunca, karısı:
- "Rahmetli annemi hatırladım, o da pek severdi bu çorbayı." der. Hoca kaynanasına pek sevdiğinden rahmetliyi hayırla anarak çorbaya kaşığı sallar. Hoca'da sıcak çorbadan nasibini alınca onunda gözleri yaşarır. Karısı neden ağladığını sorar, Hoca'da:
- "Bir anda rahmetli kayınvalidemin yerinde senin olabileceğin aklıma geldi de."