Ogünden bu güne gelişim bir masal gibi:Kamu görevlisiyim ama okuduğu gazeteyi bile adı gözükmesin diye sekize katlarken....
Resmi daireye bile yanında bir arkadaş olmadan,cebinde bir kesici-delici alet taşımadan...Dahası kurtarılmış cadde ve sokaklara hiç uğramayan...Akşamları kapının kilidiyle yetinmeyip kapı arkalarını davetsiz misafirlere karşı takviye eden..Yine de sokaklardaki silah seslerinden yatağında bile diken üstünde uyuduğumuz günlerden...

Bir daha gelişin olmasın 70'li yıllar!...

Darbeden önce iktidar destekli polis katkısıyla solcu gençler sağcı gençlere kırdırılırdı.Darbeden sonra her şey değişti.Olaylar bıçak gibi kesildi..Ama sadece "KIRANLAR" değişmişti.Şimdi sağcı-ülkücü gençliğin rolünü Darbe iktidarının kolluk güçleri yapıyordu.Evlerinden sapasağlam alınan sözde suçlular ya bir gecede olüyor ya da kayıplara karışıyordu.GLADYO tüm Türkiyeyi esir almıştı:Ölüm meleği artık tırpanını bile gizlemiyor,demokrasi adına özgürlükler bir bir yokediliyordu.Evet o günleri yaşayan biri olarak anlatacak çok şeyim var,ama yine de susmayı yeğliyorum.Çünkü kin mutluluk vermiyor..

Bir daha gelişin olmasın 70'li yıllar!..

Hasan Hüseyin'den:

""Hor mu baktık karıncaya,
Kırdık mı kanadını serçenin,
Ya nasıl kıyarız insana,ya nasıl kıyarız insana?.."