Bakýþýn
bana iþte öyle bakýþýn var ya
kahverengi kahverengi akýþýn
kendini gözlerinle sunuþun
öpüþün var ya hani
öpüþ susuþun
seviþin var ya öyle
sýnýrsýz teslim oluþun
bakýp bakýp gözlerimde ölüþün
bilmezsin
nasýl yolunur
nasýr tutmuþ yüreðim
neyim varsa
býrakýrým
fýrtýnana
talan olur
bu kentin yasemen akþamlarýnda
kendini bir ince sýzý býrakýp
beni alýr
beni alýr
gidersin
kalýrým
çaresiz/ýssýzlýðýnda
öyle kollarý kopuk
öyle yaralý...
bana iþte öyle bakýþýn var ya
her þeyin silindiði
gözlerinle beni öyle sarýþýn
gövdeme kendini giydiriþin
seni soluyuþum senin içinde
yaðmalanýp tükeniþim derinlerinde
yitiþim...
yitiþim
koskoca bir kentin sana dönüþtüðünde
sokaklarýn orta yerinde sensiz
öyle kollarý kopuk
öyle yaralý...
sendendir bu lacivert gecelerde
denizin masmavi dile gelmesi
yýldýzlarýn saðnak saðnak inivermesi
dilim lâ'l kesilir gözlerinde.
susar ellerim
bana kendini giydirip
sonra da böyle öksüz býrakma
yalým mavim
nazlý yarim
yanýþým
bir tür çiçek açýþtý gözlerinde
sürüklenir sürüklenir giderim
yavri yavri
bu kadar insafsýz akma...
Adnan Durmaz
Yer imleri