Teþekkur: 
Beðeni: 
Hayat Nedir Anne...
Benim hiç sapaným olmadý anne,
Ne kuþlarý vurdum,
Ne kimsenin camýný kýrdým
Çok uslu bir çocuk deðildim ama,
Seni hiç kýrmadým, hem boynumu kýrdým.
Ben hayatým boyunca
Bir tek kendimi vurdum!.
Suskun görünsem de,
Fýrtýnalý ve maðrurdum anne.
Bir mýzrak gibi,
Aynada hep dik durdum anne!
Ben sana hiçbir Gün laf getirmedim,
Leke sürmedim.
Ama göðsümü çok hýrpaladým,
Kalbimi çok yordum
Ben hayatým boyunca,
En çok kendimi sordum!.
Benim hiç sevgilim olmadý anne,
Ne bir yuva kurdum,
Ne bir gün þansým güldü
Öpemeden bir bebeðin gýdýsýný,
Tükendi gitti çaðým
Kimi yürekten sevdiysem,
Yüreðini baþkasýna böldü
Bir muhabbet kuþum vardý,
O da yalnýzlýktan öldü
Sen beni hep, göðsünde
Acýlarla mý soðurdun anne?
Yoksa, evlat diye,
Koca bir taþ mý doðurdun anne?
Eziyet deðilim, zahmet deðilim,
Musibet hiç deðilim;
Bir senin mi balýna sinek kondu, söylesene!
Doðurdun da beni,
Ne ile yoðurdun anne?
Benim hiç hayalim olmadý anne
Ne seni rahat ettirdim,
Ne kendim ettim rahat
Bir mutluluk fotoðrafý bile çektirmedi bu hayat!
Kaybolmuþ bir Anahtar kadar
Sahipsizim anne
Ne omzumda bir dost eli,
Ne saçýmda bir þefkat
Say ki yollardan akan,
Þu faydasýz çamurdum anne
Say ki ýslanmaktan, üþümektim,
Say ki yaðmurdum anne!
Bunca yýldýr gözyaþýný,
Hangi denizlere sakladýn?
Oy ben öleyim,
Sen beni ne diye doðurdun anne?
Hayat nedir, nedir ki anne;
Bir oyun, bir masal deðil mi?
Bak, kýrýldý oyuncaklarým
Ömrüm gitti,
Sevdam bitti
Ýnan, ben hiç büyümedim ki
Alýntý
Yer imleri