Her Gün Bir Ayet Bir Hadis 1

[korfez41]

Bir arkadaşı yemesi için bir keler (çölde yaşayan bir canlı) hediye eder. Fakat o alışkın olmadığı için keler yememektedir. Bunu bilen Hz. Ayşe (r.anha), keleri o sırada kapıda yiyecek isteyen bir fakire vermek için O’nun (asm) iznini ister. O ise izin vermez:
“Kendi yemediğinizden fakirlere veremezsiniz.”[9]

[9]Ed: Prof. Dr. i. Lütfi Çakan, Hazreti Peygamber ve Aile Hayatı, s.82.

[korfez41]

“ Kim kadılık talebeder ve bunun gerçekleşmesinde şefaatçilere başvurursa (iş) kendisine yıkılır (ALLAH’ın yardımı olmaz). Kime de o iş zorla verilirse, ALLAH onu doğruya sevkedecek bir melek gönderir.”


(Ebu Davud, Akdiye 3)

[korfez41]

“Dinlerine uymadıkça yahudiler de hıristiyanlar da asla senden razı olmayacaklardır. De ki: Doğru yol, ancak Allah’ın yoludur. Sana gelen ilimden sonra onların arzularına uyacak olursan, andolsun ki, Allah’tan sana ne bir dost ne de bir yardımcı vardır.”

(Bakara, 120)

[korfez41]

“İnsanlara karışıp onların eziyetlerine, sıkıntılarına katlanan müslüman, onlara karışmayıp, eziyetlerine, sıkıntılarına katlanmayandan hayırlıdır.”

[Tirmizî, Kıyâmet 56; İbnu Mace, Fiten 23

[korfez41]

“ Alimin abide üstünlüğü, benim, sizden en basitinize olan üstünlüğüm gibidir.” buyurdu.”


(Tirmizi, İlim 19)

[korfez41]

şte bunlardır Rableri tarafından doğru yola ulaştırılanlar. Ve işte bunlardır felah bulanlar.
6 – İnkâra saplananları ise ister uyar ister uyarma onlar için birdir, imana gelmezler. [10,96]

* Bakara Sûresi

[korfez41]

“Kim abdest alır ve abdestini mükemmel kılar, sevap ümidiyle Müslüman kardeşini hasta iken ziyaret ederse, ateşten, yetmiş yıllık yürüme mesafesi kadar uzaklaştırılır.”


(Ebu Davud, Cenaiz 7)

[korfez41]

“İki kişinin yiyeceği üç kişiye de yeter. Üç kişinin yiyeceği de dört kişiye yeter.”


(Buhari, Et’ime 11)

[korfez41]

“Hiç bir kul, kurban günü, Allah indinde kan akıtmaktan daha sevimli bir iş yapamaz. Zîra, kesilen hayvan, kıyamet günü boynuzlarıyla, kıllarıyla, sınnaklarıyla (*) gelecektir. Hayvanın kanı yere düşmezden önce Allah indinde yüce bir mevkiye ulaşır. Öyle ise, onu gönül hoşluğu ile ifâ edin.”

[Tirmizî, Edâhî 1; İbnu Mâce, Edâhî 3

[korfez41]

İyilikle kötülük bir olmaz. Kötülüğü en güzel bir şekilde sav. Bir de bakarsın ki, seninle arasında düşmanlık bulunan kimse sanki sıcak bir dost oluvermiştir.

(Fussilet,34)