Olabilir,ama yavaş yavaş...

Ne biranda var olduk,ne de biranda yok olacağız.İnsanoğlu kendi yarattığı teknolojinin,kirlettiği,tahrip ettiği evrenin değişimiyle kendi mezarını da kazmış olacak.
Sanayi devrimiyle ozon tabakasını delmeyi önce marifet saydık,bilim adamlarının uyarısıyla dalga geçtik.Sonra kanser ve cilt hastalıkları arttıkça bu kez de "yaradana" sığınmaya başladık..Yüce rabbim de bize dönüp ben size akıl verdim,ama yastık altına koyasınız diye değil!. dedi..İnsanoğlu,kendi azrailini yanında taşıyan bir yaratığa dönüştü..Gideceğiz;azar azar..Aldatılmışlığımızı umursamadan,inançsızlığımızı sorgulamadan,yalan yorganına sarılıp ayazda uyur gibi...Dünyaya gelişimizde sevinç çığlıkları atıyorduk,ama giderken ağlamaya bile vaktimiz olmadan...