Güle bülbül olmak kolaydýr amma
Onun dikenini sevmektir asýl
Seviyorum demek olaydýr amma
Kurak yüreðine yaðmaktýr asýl
Aþkýn ateþinde bin kere yanýp
O akkor içinde cananý anýp
Aþký susuzlukta deryaya kanýp
Fikirde hasreti boðmaktýr asýl
Karþý koyup gelen her türlü þerre
Sitem eylemeden döktüðün tere
Aþkýnýn düþtüðü karanlýk yere
Bir güneþ misali doðmaktýr asýl
Anlayýp hasetten gelen oyunu
Ayýrýp ak ile kara koyunu
Sevdaya ket vuran gurur boynunu
Us ile yenerek eðmektir asýl
Sadece o olup kalben gördüðün
Günü dün etmeden dünü ise gün
Onunla bir ömrü eyleyip düðün
Her ana birlikte sýðmaktýr asýl
Neþe havanýnda hüzünü ezip
Her yerde gururla el ele gezip
Aþkýn tarihine bitimsiz yazýp
Üst üste mutluluk yýðmaktýr asýl
Kýsaca göz ile dil ile deðil
Görsellik denilen yol ile deðil
Nefsinden uzanan el ile deðil
Yürekle yüreðe deðmektir asýl
Ýhsan Turhan
Kayýt Tarihi : 6.7.2010 12:34:00
Gel biraz dertleþelim sevgili dostum Beþir
Anlatayým bak sana gelmiþiz biz ne hale
Ne seni ne de beni paklamaz bu teneþir
Tencere çok ýsýnmýþ kurtarmýyor nihale
Örf âdeti unutmuþ habersiziz saygýdan
Bacak bacak üstüne torun dede yanýnda
Sende de saç kalmamýþ yaþadýðýn kaygýdan
Kendine mukayyet ol gidersin bak anýnda
Benim yaþým kýrk altý seninkini unuttum
Galiba kocadýk biz artýk olduk maskara
Zaman zaman kendimi telkin edip avuttum
Lakin çoktan boþalmýþ yaþam denen makara
Dün akþam balkondaydým tam çayýmý içerken
Aþaðýda baðýrdý mahallenin delisi
Rüyamda gördüm seni gökyüzünde uçarken
Ayaðýnýn altýnda kayýp cami halýsý
Ulan deli diyordu komþunun oðlu hasan
Ben sana demedim mi buralarda görmeyim
Bütün veliler suskun deli gerçeði kusan
Bu iþ bana dokunur ben olaya girmeyim
Beþ dakika geçmedi bir þangýrtý bir feryat
Sanýrsýn mahalleye nükleer füze düþtü
Bir nara arkasýndan hanýmý döver Ferhat
Diyordu “konkeninden nihayet sabrým taþtý”
Gülsem mi aðlasam mý çayý da içemedim
Dedim ki seyredeyim birazcýk gökyüzünü
Ne kadar uðraþtýmsa bir türlü seçemedim
Duyarsýzlýk kaplamýþ kardeþinin gözünü
Haberler haber deðil sanki hüzün kuyusu
Filmler ve diziler de vurun kýrýn diyorlar
Vicdan meze yapýlmýþ peþkeþte saðduyusu
Þeytanýn sofrasýnda hep beraber yiyorlar
Paran varsa mubahtýr yaptýðýn ne var ise
Din bile deðiþiyor o kâðýdýn uðruna
Misyonerlik diz boyu evler olmuþ kilise
Sitem ederler ama senin ezan çaðrýna
Siyaseti hiç sorma hepsi ayný terane
Geçim halkýmýn derdi, onlar derki bana ne
Ah Beþir’im bu dertten yollar olmuþ kerhane
Alan veren razýymýþ laf etsen der sana ne
Ýnan artýk yoruldum düþün düþün çare yok
Ara sýra sýkýlýp bir þeyler yazýyorum
Ev ki olmuþ tamtakýr iyi hali fare yok
Hüsnü kuruntu edip seni de üzüyorum
Neyse kýsa keseyim fazla söze gerek yok
Anlat anlat bitmiyor baþýn aðrýdý Beþir
Yýllarýn tortusunu kaldýrmaya kürek yok
Önümde siyah tahta elde siyah tebeþir
Ýhsan Turhan
Kayýt Tarihi : 7.7.2010 10:01:00
Geldim gene yoksun
Sensizlik ve hatýralarýn var odada
Giderken boþaltmayý unuttuðun küllük
Ýçinde izmaritler, dudaklarýndan izler
Dökmedim, dökemedim!
Kapatmayý unuttuðun radyo
Çalan hüzünlü melodiler.
Ýki sene oldu,
Kapatmadým, kapatamadým!
Ceketimi astým
Solmaya yüz tutmuþ ceketinin yanýna
Lakin sensizlik hala omuzlarýmda
Yorgunum, çok yorgun
Öylece çöktüm, resminin karþýsýndaki koltuða
Yaktým bir sigara, sensizliði çektim ciðerlerime
Ve küllüðe uzandýðým da,
Gene sen çýktýn karþýma,
Gene yokluðun çýktý karþýma
Anlaþýldý
Gece gene, taksim yapacaktý
Yokluðunun eþliðinde, hüzün makamýnda
Fýrtýna öncesi sessizliðin belirdiði anda
Açýk olan penceremden
Bir þey düþtü odama, irkildim!
Önce, yerde beliren
Kan damlasýna düþtü gözlerim
Sonra da yerde yatan yaralý kuþa
Titriyordu garibim, týpký benim gibi
Korkuyordu zavallým, týpký benim gibi
Yaralanmýþtý bir yerinden, týpký benim gibi
Kýpýrdamadan öylece yatýyordu yerde
Elime almak için uzandým
Titredi yüreðim, geç kalmýþtým
Garibimin gözlerine, inmiþti perde
Ýki damla yaþ düþtü gözlerimden
Karýþtý biçarenin yerdeki kanýna
Baktýðýmda, ürperdim ne kadar benziyordu bana
Fýsýldadým kendi kendime ve dedim ki
“Sakýn sen geç kalma”
Ýhsan Turhan
Kayýt Tarihi : 6.5.2005 15:42:00
Bu þiirde ne varsa bir kurgudan ibaret.
Ne duruþ var yazanda ne zahirdir þiiri.
Nihayet anladým ki bende yokmuþ maharet,
Bir tutmak gerekirmiþ kömür ile safiri.
Yapmazsan, iflas ile halin olurmuþ ibret.
Üstadým da demiþti, “Bak kendini yýkarsýn,
Karanlýðýn içine boþa kurþun sýkarsýn,
Ýnançtan kalelerin birer birer yýkýlýr,
Yerle yeksan edilir içinde ne var ise.
Doðru olan diline binlerce mýh çakýlýr,
Giydirilir üstüne kolsuz beyaz elbise,
Kendi ruhun içinde bir hücreye týkýlýr,
Týkýlmakla kalmazsýn hep taþlanýr kafesin,
Soytarýlar içinde lal olur gönül sesin.
Ruhunla Kerem gibi mýsralarýn içinde,
Yanarken, yanýlana dönmeyi öðrenirsin.
Cevahirdir bildiðin kalemlerin ucunda,
Yalan yanlýþ gördükçe bakmaktan iðrenirsin.
Birde fail olursun nam-ý inkâr suçunda.
Nihayet meydanlara giyotinler kurulur.
Hem de senin dik baþýn dost eliyle vurulur.
Sonra ölürsün çýrak, cemaat gözyaþlarý.
Saffýn arka kýsmýnda doðrunun boynu bükük,
O der ki fýsýldayýp, “Yanar mezar taþlarý,
Makberini çökertir içindeki büyük yük,
Çünkü onun kalbinde sustu þiir kuþlarý,”
Lakin duymaz kimseler ve görülmez gözleri
Sen hep suçlu kalýrsýn” olmuþtu son sözleri
Ýhsan Turhan
Kayýt Tarihi : 8.7.2010 12:04:00
Senin hiç yüreðin kýrýldý mý?
Benim kýrýldý!
Sesini bile duydum.
Üstelik, kýrýlýþýndan daha çok korkuttu.
Sanki yer yarýldý gök çöktü
Ve ilk defa gördüm
Aþk sonbahar misali yaprak döktü
Sonra bir çocuk gördüm
Gözleri kayýp, ya da kapamýþ görmeyi yok sayýp
Aðlýyor, baþýný hayatýn omzuna dayayýp
O aðlýyor, hayat gülüyor
Dedim ki "Ne kadar ayýp"
Hayat umursamadý, devam etti gülmeye
Beni yok sayýp!
Ve þimdi
Sýrf senin için
Ellerinden tuttum bir hiçin
Yürüyoruz ama biliyoruz
Sen gene umursamazsýn hayat
Nasýlsa gene yanmaz için
Ýhsan Turhan
Ellerinize saðlýk bu güzel paylaþýmýnýz için çok teþekkürler.
Þu an Bu Konuyu Gorunteleyen 1 Kullanýcý var. (0 Uye ve 1 Misafir)
Yer imleri